sēcūrus , a, um (1. se u. ... ... Plin.: contra eorum insidias, Augustin.: securus de bello erat, Liv.: animus securus de alqa re, Cic. – ... ... . indir. Fragesatz, quid Tiridaten terreat, unice securus, Hor.: post hoc securus cadat an recto stet fabula talo, Hor. ...
ūnicē , Adv. (unicus), einzig, ausschließlich nur, außerordentlich, ... ... ep.: eximie et unice delectare, Gell. – b) bei Adii.: unice securus, völlig-, gänzlich unbesorgt, Hor.: häufig verb. mit unus, Plaut ...
ēsito (essito), āvī, āre (Frequ. v. edo), ... ... : flebile cepe, Varro: furfureum panem, Gell.: non esitavisse ex animalibus, Gell.: securus esitabam, Apul.: avide esitans, Apul. 1, 19 in.
sēcūrē , Adv. (securus), I) sorglos, unbekümmert, furchtlos, ruhig, Suet. u.a.: securius divites erimus, si etc., Sen. – II) objektiv, sicher = gefahrlos, subiacens mare securius intuetur, Plin. ep. 2 ...
sēcūritās , ātis, f. (securus), I) die Sorglosigkeit, 1) im guten Sinne = die Sorglosigkeit, Furchtlosigkeit, Gemütsruhe, Ruhe, Cic. u.a.: Plur., Plin. 23, 41. – m. obj. Genet. ...
dēspērātē , Adv. m. Compar. (desperatus), hoffnungslos, vel securus vel certe non d. sollicitus, Augustin. epist. 56, 2: vulnus quasi frigidius, sed desperatius dolebat, Augustin. conf. 6, 15: desperatius aegrotare, Cassian. coll. 4, ...
3. ā , ab , abs , Praep. m. ... ... von... herab, a summo iugo, Caes.: ab alto caelo, Verg.: securus ab alto spectator, Lucan.: residens flevit ab arce, Prop. 2) ...
1. sē (sēd), Praepos. = sine, ohne ... ... II) als Praepos. insepar.: a) = ohne, wie securus (= sine cura). – b) beiseite, besonders, wie sepono ...
1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... – cum stetit olim nova (fabula), actoris operā magis stetisse quam suā, Ter.: securus, cadat an recto stet fabula talo, Hor. – / Perf. stĕtĕrunt ...
cado , cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. ... ... , et si semel constiterit, numquam cadet, Cic.: u. (im Bilde), securus cadat an recto stet fabula talo, Hor. – ab alto (v. ...
ex-eo , iī, (selten īvī), itum, īre, I ... ... , vorübergehen, verfließen, dies indutiarum exiit, Liv.: quinto anno exeunte, Cic.: securus tibi et laetus dies exit, Plin. pan. – summum bonum immortale est, ...
somnio , āvi, ātum, āre (somnium), träumen, I) eig.: de alqo, Cic.: totas noctes, Cic.: ... ... , Petron. 74, 14: vigilans somniabar, Apul. met. 3, 22: quiesce securus, bene somniare, ibid. 8, 12.
com-pōno , posuī, positum, ere, zusammenlegen, -setzen, ... ... Thiel Verg. Aen. 8, 317. p. 193), opes, Verg.: composito securus acervo, Tibull. – bes. als t. t. der Landw. ...
supīnus , a, um ( zu sub u. super, ... ... α) v. Pers., verb. otiosus et supinus, Quint., securus supinusque, Quint., supinus et neglegens, Sen.: sup. Maecenas, Iuven. – ...
contumāx , mācis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... Vornahmen od. Zuständen: α) übh.: si (reus) contumax, arrogans, securus sit, Quint.: arrogantia oris et c. animus, Tac.: quis contumacior? quis ...
ex-porrigo , rēxī, rēctum, ere, I) hervorstrecken, ... ... hinc orti montes longo se iugo exporrigunt, Mela. – 2) übtr.: quid securus et in tanta temporum fuga lentus menses tibi et annos et longam seriem exporrigis ...
sollicitus , a, um (sollus [= totus] u. cio), ... ... – b) v. leb. Wesen: α) v. Pers. (Ggstz. securus): vehementer sollicitum esse, Cic.: ante sollicitus eram atque angebar, Cic.: alqm ...