squāma , ae, f. (squaleo), die Schuppe, I) eig. u. übtr.: 1) eig., der Fische, Schlangen, Bienen usw., Cic., Verg. u. Ov. – 2) übtr.: a) von schuppenförmigen Gegenständen, ...
2. vireo , ēre (verwandt mit vivo), grünen, ... ... metalla, vom grünen spartanischen Marmor, Mart.: pectora felle virent, Ov.: serpens squamā virere recenti solet, grünlich zu schimmern, zu schillern, Ov.: fronde virentes ...
stomōma , atis, n. (στόμωμα), eine seinere Art des Eisenschlags (squama ferri), Cels.: und des Kupferschlags (squama aeris), Plin.
dē-squāmo (de u. squama), āvī, ātum, āre, abschuppen, I) eig.: pisces, Plaut. aul. 398. Apul. apol. 42. – II) übtr., abschälen, abreiben, reinigen, corticem, Plin.: vestem Cimoliā, ...
squāmeus , a, um (squama), voll Schuppen, schuppig, anguis, Verg.: membrana chelydri, Ov. ... ... übtr., auro squameus, einen Panzer aus goldenen Schuppen (s. squāma) tragend, Claud. III. cons. Hon. 524.
ex-squāmo , āre (ex u. squama), schälen, Gloss. III, 287, 49 ›exsquama, λέπισον‹.
squāmula , ae, f. (Demin. v. squama), die kleine Schuppe, Cels. 5, 28, 17 u.a.
squāmiger , gera, gerum, Genet. Plur. gerûm (squama u. gero), Schuppen führend, voll Schuppen, schuppig, pisces, Cic. Arat. 328: cervices (anguis), Ov. met. 4, 717: animalia, Plin. 11, 137: gens ...
squāmōsus (squamossus), a, um (squama), voll Schuppen, schuppig, I) eig.: draco, Verg.: pecus, Fische, Plaut.: pisces, Cael. Antip. fr.: squamoso corpore pisces, Cic. poët. – II) übtr.: thorax, ...
squāmātus , a, um (squama), beschuppt, schuppig, Tert. apol. 21: lorica squ., Schuppenpanzer, Vulg. 1. regg. 17, 5. – subst., squāmātus, ī, m., ein Fisch, viell. = squatus, Isid. orig. ...
squāmifer , fera, ferum (squama u. fero), Schuppen tragend, schuppig, orbes, Lucan. 9, 709: turba, Schlangen, Sen. Med. 685.
squāmātio (squammātio), ōnis, f. (squama), die Beschuppung, Isid. orig. 4, 8, 10.
squāmātim , Adv. (squama), schuppenweise, schuppenartig, Plin. 16, 49.
squāmicutis , e (squama u. cutis), schuppenhäutig (Ggstz. levicutis, glatthäutig), Ps. Cypr. Sodom 143 H.
aes , aeris, n. (got. aiz [Genet. ... ... gen., Plin.: dah. scoria aeris, Plin.: flos aeris, Plin.: squama aeris, Cels. II) meton., das aus Erz Bereitete: A) ...
secundus , a, um (sequor), folgend, I) ... ... sole flant, nach dem Laufe der Sonne, Nigid. fr.: cur alii pisces squamā secundā (abwärts gerichtete), acipenser adversā (aufwärts gerichtete) sit, Nigid. ...
in-efficāx , cācis, unfähig, etw. hervorzubringen, vox ineff. verborum, Sen. de ira 1, ... ... inefficax machinamentum reddi, si inveniatur inferius, ibid. – Compar., fit ex candido aero squama longe Cypriā inefficacior, Plin. 34, 109.