2. truncus , ī, m., der Stamm ... ... quid? in arboribus, in quibus non truncus, non rami, non folia sunt deniqne, nisi etc., Cic.: ... ... im Ggstz. zu den übrigen Gliedern, Cic. u. Ov.: truncus Hermae, eine Hermensäule, Herme ...
1. truncus , a, um, verstümmelt, eines od. mehrerer Teile ... ... animalia trunca pedum, der F. beraubt, Verg. georg. 4, 310: truncus capitis, Sil. 10, 310. – II) übtr.: a) gleichs ...
... , Zweig (Ggstz. stirps, truncus), 1) eig.: a) übh.: ramus nodosus, retorridus, ... ... multorum ramorum, Fronto: rami palmarum, Palmzweige, Eccl.: in quibus non truncus, non rami, non folia, Cic.: ab eius (cornus) summo sicut ...
trunco , āvī, ātum, āre (truncus), I) stutzen, beschneiden, verstümmeln, abschneiden, olus foliis, Ov.: corpus, Tac.: simulacra, statuas, Liv.: partem corporis, Iustin.: caput, Lucan.: capite truncari, Hieron.: aquas, hemmen, Claud.: heroos gressu ...
ēnōdis , e (ex u. nodus), knotenlos, ohne Knorren, astlos, glatt, I) eig.: truncus, Verg.: abies, Ov. u. Vitr.: arbores, Plin.: scriptorius calamus, Cels.: vitis, Col.: arundo, Mart. Cap.: nitor ...
truncum , ī, n., s. 2. truncus a.E. /.
fīculnus , a, um (ficula), vom Feigenbaume, Feigen-, truncus, Hor. sat. 1, 8, 1: arbor, Commodian. instr. 2, 14, 12: folia, Plin. 15, 60. Apic. 1, 19: frondes, Ps. Cypr. poët ...
flētifer , fera, ferum (fletus u. fero), tränend, träufelnd, truncus, Auson. Cup. cruc. (XXV) 74. p. 124, 1 Schenkl.
trunculus , ī, m. (Demin. v. truncus), das abgehauene Stückchen von den Teilen der Tiere (bes. der Schweine), die bald nach dem Schlachten abgehauen werden (Füße, Ohren, Schwanz), trunculi suum, Schweinsknöchelchen, Cels. 2, ...
ex-edo , ēdī, ēsum (archaist. essum), ere, I ... ... Plin.: dens exesus, Cels.: ossa nuda et exesa, Plin. ep.: exesae arboris truncus, Sen.: saxa penitus exesa, Sen. – v. Flüssen, Nilus nihil ...
in-ūro , ussī, ūstum, ere, I) einbrennen, ... ... ansengen, anbrennen, versengen, verbrennen, a) übh.: loca inusta, Lucr.: truncus rogo inustus, Aur. Vict.: ferro candente calcaribus inustis, Colum.: vulnere sanguis ...
Hermēs (Herma), ae, m. (Ἑρμης, ... ... Nep. Alcib. 3, 2 (an beiden Stellen Plur. Hermae): dafür truncus Hermae, Iuven. 8, 53. – II) Hermes Trimaximus (= Τριςμέγιστος, ...
ārēsco , āruī, cere (Inchoat. zu areo), I) ... ... , Cic.: nihil lacrimā citius arescit, Cornif. rhet.: arescens unda, Tac.: arescens truncus, Tac.: arescens lauri nemus, Aur. Vict.: bildl. v. Pers., ...
integer , gra, grum (eig. intager, v. tag ... ... unversehrt = unverwundet, unverstümmelt, unverletzt (Ggstz. saucius, vulnere affectus, truncus u. dgl.), Cic., Caes. u.a.: oft verb. integer ...
trīstis , e (vielleicht zu griech. δρῑμύς, scharf, durchdringend ... ... a) traurig, von Ansehen, hiems, Liv.: arbor, Plin.: truncus, Sen.: lana, schmutzig schwarze (v. Natur), Mart.: ...
caelebs , libis (vgl. altind. kēvala-ḥ, ›jmdm. ... ... damit vermählt werden, platanus, Hor. carm. 2, 15, 4: sine palmite truncus, Ov. met. 14, 663: arbor, Plin. 17, 204.
rādīcor , ātus sum, ārī (radix), Wurzel fassen, einwurzeln, ... ... Colum. u. Pallad. od. eingewurzelt, radicatus in terra truncus eorum, Vulg. Isai. 40, 24. – bildl., eingewurzelt, ...
il-lacrimo , āvī, ātum, āre (in u. lacrimo), bei od. über etwas weinen, Tränen vergießen, ... ... 25. – u. tr. = träufeln lassen, gummi, quod truncus illacrimat, Gargil. Mart. med. 53.
Buchempfehlung
Die schöne Böhmin Bozena steht als Magd in den Diensten eines wohlhabenden Weinhändlers und kümmert sich um dessen Tochter Rosa. Eine kleine Verfehlung hat tragische Folgen, die Bozena erhobenen Hauptes trägt.
162 Seiten, 9.80 Euro