turbulentus , a, um (turba), unruhig, bewegt, beunruhigt, stürmisch, ... ... .: homines, Liv.: tribuni, Tac.: contio, Cic.: lex, Suet.: erat naturā turbulentus et inquietus, Gran. Lic. – b) verwirrend, errores, Cic ...
turbulentē u. turbulenter , Adv. m. Compar. u. Superl. (turbulentus), mit Unruhe, mit Verwirrung, stürmisch, Cic. u.a.: non turbulente, ohne in Störung versetzt zu werden ohne den Kopf zu verlieren, Cic ...
turbulento , āre (turbulentus), beunruhigen, verwirren, Apul. met. 5, 12 u. 9, 11.
turbulentia , ae, f. (turbulentus), die Unruhe, Verwirrung, Tert. adv. Herm. 41.
crīminōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... ) acer, acerbus, criminosus, Cic.: ille autem acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus, Cic. – b) v. Lebl.: cr. nomen, Cic.: iambi ...