vocābulum , ī, n. (voco), die Benennung, ... ... , Varro LL.: res suum nomen et proprium vocabulum non habet, Cic.: rebus non commutatis immutaverunt vocabula, Cic.: nisi vocabulis ... ... fr.: cui (oppido) nomen inditum e vocabulo ipsius, Tac.: liberta, cui vocabulum Acte fuit, Tac.: ...
Oscī , ōrum, m., die Osker, eine ... ... Oscus (altlat. Obscus), a, um, oskisch, lingua, vocabulum, Varro LL.: ludi, eine scherzhafte Art Schauspiele, Cic. – Adv. ...
etymon , ī, n. (ετυμον), ... ... eines Wortes von seinem Stamm- od. Wurzelwort, das Etymon, videtur vocabulum etymon habere a glubendo, Varro r. r. 1, 48, 2: etyma ...
seorsus , a, um (st. sēvorsus, v. sē ... ... . vorto od. verto), besonder, von anderen getrennt, abgesondert, vocabulum, Cato fr.: studia, Auson. – Dav. Adv. seorsus ...
2. succido , cidī, ere (sub u. cado), I ... ... etw. fallen, unter etw. begriffen werden, sub vocabulum, Varro LL. 5, 116. – II) unter sich zusammensinken, niedersinken ...
ūnifōrmis , e (unus u. forma), I) einförmig, einfach, facies, Apul.: institutum, Aur. Vict: vocabulum, Solin.: simplex quiddam et uniforme doceri, Tac. dial.: quod nunc uniformis ...
dēminūtīvus (dīminūtīvus), a, um (deminuo od. diminuo), vermindernd, vox dim., ein Deminutiv Tert. apol. 32: dim. vocabulum, Veget. mil. 3, 8. p. 84, 20 L.: verba ...
sīgnificāns , antis, PAdi. (significo), I) bezeichnend, treffend, deutlich, verba significantia et nitida, Quint. 11, 1, 2: significantissimum vocabulum, Gell. 1, 15, 17. – II) anschaulich, locorum ...
gentīlicius , a, um (gentilis), I) zum Geschlechte ... ... Geschlechte üblich sind: nomen, Suet. – II) national, Volks-, vocabulum, Gell. 1, 9, 6. – u. insbes. = ...
per-vetustus , a, um, sehr alt, vocabulum, Varro LL. 6, 59: verba, Cic. de or. 3, 201.
prō-vocābulum , ī, n., das für ein anderes stehende Wort, das stellvertretende Wort, das Fürwort, Varro LL. 8, 45.
pōno , posuī, positum, ere (zsgzg. aus po [= ... ... (epistulam) ipsam melius est ponere, quam de ea plurimum dicere, Vopisc.: ponere vocabulum malā significatione, Donat. – dah. ponor ad scribendum, man setzt ...
dūco (altlat. douco), dūxī, ductum, ere (gotisch ... ... a penu ducto nomine, sive ab eo, quod penitus insident, Cic.: alterum (vocabulum) ex Graeco manifestum est duci, alterum ex vocibus avium, Quint. – b ...
... B) übtr., beilegen, geben, ind. alci nomen, cognomen, vocabulum, zB. hoc nomen indiderant, Tac., u. nomen (insulae ... ... Allobrogico inditum, Vell.: puero ab inopia Egerio nomen inditum, Liv.: quod illi vocabulum indiderant ex nomine urbis, Tac.
2. ēsus , uī, um, ū, m. (edo), ... ... potum eximas, Tert.: carnium esum repudiant, Hieron.: ab esu et comesu mensae factum vocabulum, Isid.: floris eius esu, Auct. itin. Alex.
1. Gallī , ōrum, m. (Γάλλο ... ... (s. unten Gallicus), gallikanisch, papaver, Cato fr.: vocabulum, Varro: verbum, Varro fr.: homo, Suet.: legiones, röm. Legionen ...
lingua , ae, f. (altlat. dingua, s. ... ... Tac.: Graecā linguā loquentes, qui Asiam incolebant, die asiatischen Griechen, Liv.: vocabulum Graecum velut traductum in linguam Romanam, Gell.: Romanae vindex clarissimae linguae, Laurea ...
as-sūmo (ad-sūmo), sūmpsī, sūmptum, ere, an ... ... – vires avitas, Ov.: Felicis nomen, Vell.: regis nomen, Curt.: parentis patriae vocabulum, Tac.: regni insignia, Tac.: diadema, Iustin.: mores Persarum, Iustin.: robur ...
Graecī , ōrum, m. (Γραικοί ... ... (viell. ) tarentinische Schafe, Plaut.: nux, die Mandel, Macr.: vocabulum, Gell.: litterae, die in Griechenland (bes. in Athen) blühenden Wissenschaften ...
flecto , flexī, flexum, ere, beugen, I) tr ... ... verba derivare, flectere, coniungere, Quint. 8, 3, 36: hoc quoque vocabulum de Graeco flexum est, Gell. 4, 3. § 3. – d) ...
Buchempfehlung
Eine Reisegruppe von vier sehr unterschiedlichen Charakteren auf dem Wege nach Braunschweig, wo der Luftschiffer Blanchard einen spektakulären Ballonflug vorführen wird. Dem schwatzhaften Pfarrer, dem trotteligen Förster, dem zahlenverliebten Amtmann und dessen langsamen Sohn widerfahren allerlei Missgeschicke, die dieser »comische Roman« facettenreich nachzeichnet.
94 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro