voluntāriē , Adv. (voluntarius), freiwillig, Hyg. fab. 41. Oros. prol. § 3. Boëth. cons. phil. 3, 12. p. 68, 5 Obb. (Peiper S. 83, 47 voluntaria). Vulg. Levit. 22, 23; 1. ...
in-voluntārius , a, um, unfreiwillig, unvorsätzlich, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 3, 18; 2, 5, 24 u. 25; de morb. chron. 1, 4, 104.
cāsus , ūs, m. (cado), das Fallen, ... ... admirabilis, Quint., mirificus, Cic.: casus quidam fatalis (Ggstz. casus voluntarius), Cic.: casus rariores, Cic.: casus secundi (Ggstz. casus adversi), ...
īgnōro , āvī, ātum, āre (ignarus), etwas nicht ... ... c) unbewußt, dah. unfreiwillig, unverschuldet (Ggstz. voluntarius), Cic. top. 63 u. 64. – / Parag. Infin. ...
ar-rēpo (ad-rēpo), rēpsī, ere, an oder zu ... ... Dat., foribus (v. einem Frosche), Plin. 11, 62: senis lateri voluntarius comes (als fr. B.) arrepsit, Val. Max. 6, 7. ...
2. exercitus , ūs, m. (exerceo), I) die ... ... navalis, Liv.: ex. tiro, Liv.: ex. veteranus, Auct. b. Alex.: voluntarius (der Freiwilligen), Liv.: Gallorum mercennarius exercitus, Iustin.: hic urbanus, ...
trānsitus , ūs, m. (transeo), I) das Hinübergehen ... ... Übergang, die Übersiedelung nach einem anderen Orte, nec minus voluntarius in urbem nostram Iunonis transitus, Val. Max. 1, 8, 3. – ...
discessus , ūs, m. (discedo), I) das Auseinandergehen ... ... Abreise (Ggstz. reditus), subitus discessus et praeceps profectio, Cic.: disc. voluntarius, Cic.: omnis nobilitatis, Caes.: discessus ab omnibus, quae sunt bona in ...
inter-itus , ūs, m. (intereo), der Untergang, ... ... totarum urbium interitus, Sen. – b) leb. Wesen: immaturus, Cic.: voluntarius, Cic.: Caesaris, Cic.: consulum, Cic.: regum domesticorum, das Aussterben, ...