Online-Bibliothek

Ad Christ. Gotth. Birnbaum, ab ebrio rixa laesum, qua veniam hujus culpae et ulteriorem ejus institutionem sibi enixe expetit

[45] Si quid, amicorum charissime, si fuit unquam

Grande, quod optarem non peperisse, nefas,

Hoc fuit, ebrietas cum te mea laederet, et tu,

Me licet indigno, verba modesta dares.

Cerno parum cautae male garrula crimina linguae,

Cerno, sed in damnum providus ipse meum.

Nam timor est, perdat ne nostra injuria fratrem,

Quem Sophies curto foedere junxit amor.

Ast omen prohibete, Dii, vel morte nocentem

Plectite; poena etiam gratia mortis erit.

Praestat enim vitam citius quam perdere amicum,

Quo sine vita mihi mors repetita foret.

Inde semel quis non potius succumbere, quam sic

Cottidie vellet perpetuumque mori.

Redde tuos igitur mox conciliatus amores,

Iane mihi dextro lumine care magis.

Si cupis ingenuae laudata insignia mentis,

Ecce tibi pro me supplicat ipse pudor.

Supplicat et Phoebus, pulcra et cum matre Cupido,

Qui mea plectra movet, qui tua corda regit.

Noli tanta suo fraudari numina voto,

Haec quoque sunt precibus numina mota meis,

Sum reus, haud renuo nomen, cum culpa palam sit;

Me tamen error agit, non scelus esse reum,

Praeterea nec et ipse quidem peccasse vererer,

Non ego peccavi, non ego, Bacchus erat.

Cocta Ceres nimiusque sapor subtraxerat usum

Sensibus, ut loquerer non mea verba tibi.

Parce, precor, nobis, nostrasque absolve Camoenas,

Et tua fac nostrum liberet ira caput.

Doctrinae me cura tuae ne negligat unquam,

Obsecro; nam voti est sors ea summa mei.[46]

Socraticis Phaedon quod verbis debuit olim,

Hoc debere tibi, Doctor, amice, volo,

Ire, sequar, quocunque velis, seu scandere mecum

Aëra, seu placeat flectere ad ima pedes.

Me rapit insanus, rapit insatiabilis ardor,

Noscere, quid sapiens cum ratione queat.

Te duce cognoscam; ne spem confunde, sed insta

Continuare bonam rite docendo fidem.

Nec gratis facies, nec solvent aera minerual,

Aut pretium fului quod vehit unda Tagi,

Fama tibi penset nunquam moritura laborem,

Et mecum in manibus posteritatis oves.

Certa tibi nostro stabit cum carmine merces,

Turba sumus vates nescia laude mori.

Teutonicis olim referam tua nomina fastis,

Aemula Nasoni quos mea Musa parat.

Tunc pro me coelum et solis via, crede, loquatur,

Per quam monstrasti tu mihi primus iter.