grammatisch , grammaticus (γραμματικός). – g. Regeln, praecepta od. leges grammaticorum. – Adv. grammatice (auch = g. richtig, z.B. loqui).
philologisch , *ad antiquarum litterarum od. ad humanitatis studium pertinens ... ... s. »Philologie« über stud. ant. u. hum.). – grammaticus (grammatisch, hermeneutisch u. kritisch). – Adv .grammatice.
Gegensatz , res opposita (das Entgegengestellte). – res contraria ... ... sein, im G. zu etw. stehen, opponi od. (logisch u. grammatisch) contrario nomine opponi alci rei; contrarium esse alcis rei od. alci ...
Sprachfehler , I) ein Fehler des Sprachorgans: vitium oris. – II) Feh ler gegen die Richtigkeit einer Sprache: vitium sermonis od. ... ... Wortes od. Gebrauch eines nicht lateinischen Wortes). – soloecismus (Fehler in der [grammatisch unrichtigen] Verbindung mehrerer Wörter).