zweimal , bis. – z. so viel, duplum; alterum tantum (noch einmal so viel): z. so groß, duplo maior: z. so klein, duplo minor: z. mehr als etc., bis tanto amplius, quam quantum: ...
... eo. eo usque (dahin, in einem fort bis dahin). – tantum (so viel, so sehr). – quoad ... ... so weit als, so weit bis daß). – hactenus. haec hactenus (bis hierher, wenn man eine ... ... , ut etc.: so weit aus dem Lager vorrücken, daß etc., tantum progredi a castris, ut ...
... oder vom schwächern zum stärkern über); non tantum oder non tantum modo ... sed etiam (vom größern ... ... sit). – nur daß , tantum quod (z.B. tantum quod non nominat [d. ... ... 10) – kaum nur , tantum quod (z.B. tantum quod ex Arpinate veneram, ...
... (z.B. semel aut bis: u. non semel, sed bis: u. semel iam: ... ... saepe certe: nur einmal, semel tantum (z.B. si semel tantum febris accessit, deinde desiit); ... ... (longior etc.): duplo maior: noch einmal soviel, alterum tantum; dup lum: eine noch einmal so ...
so wenig , tantulum. tantum (subst., auch mit folg ... ... non. ita non (adverb., bis zu dem Grade nicht). – so wenige, tam pauci: ebenso ... ... sei ebenso wenig das Volk als der Senat schuld, id adeo non plebis quam patrum culpā accĭdere): so wenig, daß ...
... id. ad id locorum (bis auf diesen Zeitpunkt, bis jetzt, und zwar adh. in ... ... auf die wirkliche Gegenwart = »bis auf den heutigen Tag, bis auf diesen Augenblick«; die ... ... in die sich der Redner zurückdenkt = »bis auf die Zeit, bis zu der Zeit«). – ...
... einen Redner etc. umgebenden Menge gebildet wird). – ein enger K., orbis brevis; gyrus angustus. – ein mit dem Zirkel beschriebener K., ... ... engen K. bewegen, late patēre non posse (s. vorher); adpaucos tantum pertinere (s. vorher): in weitern K. nützen, ...
... (nicht nur nicht ... sondern nicht einmal) od. tantum abest ut ... ut (weit entfernt, ... ... sit: selbst Demosthenes genügt mir nicht, v. bewundere ich meine Schriften, tantum abest, ut nostra miremur, ut nobis non satis faciat ipse Demosthenes.
... aut improbitate eorum, qui epistulas accipiant, fieri scribis, ne ad nos perferantur). – quoad (wie weit, inwieweit nur, ... ... Angabe einer Bedingung). – nur (in) sofern ... als etc. , tantum ... quantum (nur so viel, nur infoweit ... als etc., s ...
... usque eo, usque adeo, auch ita od. sie (»bis zu dem Grade«, vor Verben, Adjektiven u. Adverbien, auch am Anfang ... ... sehr nachdrücklichen Urteilssprüche, vestra gravissima iudicia). – noch einmal so sehr, bis tanto: nicht so sehr, minus (weniger, vor ...
... Begebenheit: significare; portendere. – das bedeutet uns nichts Gutes, id nobis triste futurum est; in omen ea res vertitur: der Traum bedeutet unumschränkte Herrschaft über die Erde, somno portenditur orbis terrarum arbitrium. – IV) wichtig sein, gelten: valere. – ...
... statt daß od. zu ... vielmehr od. sogar , tantum abest ut ... ut (weit entfernt, daß ... vielmehr). – ... ... (nicht ... sondern). – adeo non, adeo nihil ... ut (bis zu dem Grade nicht ... daß vielmehr). – magis ...
... ... wie od. in dem, ita ... ut; quantum ... tantum: bis zu dem G., tantum (so weit): welch hohen G. des Ansehens, quantum auctoritatis (z.B. sit consecutus); bis zu dem G. von Kühnheit etc., ...
... [nehmen], z.B. casus [der Zufall, das Glück] tantum addere ei non potest, quantum auferre). – afferre (teils = beibringen ... ... Konj.; non est, ut etc.: es gibt einen Punkt. bis zu dem etc., est, quatenus mit folg. Konj.
... – valde (mit starker Kraft, gewaltig, bei Verbis, z.B. valde tonuit). – vehementer (mit leidenschaftlicher Aufregung, heftig, dann übh. = im hohen Grade, sehr, bei Verbis, z.B. admirari). – contente (mit angestrengten Kräften ... ... ihre Zahl noch einmal so stark, numero alterum tantum adiecit. – bei etwas stärker sprechen, in ...
... – 2) bei Tische sitzen u. Mahlzeit halten: ientare (einen Imbiß nehmen, bald nach dem Aufstehen, nach unserer Sitte »frühstücken«). – ... ... . 78 gesagt werden kann: cibum meridianum sumere). – gustare (einen Imbiß von kalter Küche nehmen, zwischen dem prandium u. ...
... tantus. tantulus (z.B. praesidii tantum est, ut etc.). – wie g., quantus. quantulus (z ... ... homo tenuissimus (dem Stande nach); homo ex ultima plebe. homo ultimae plebis (dem Herkommen nach); homo ex infima fortuna. homo infimae ...
... Freude l. werden lassen, gaudium prodere verbis (durch Worte an den Tag geben); rumpere gaudium (laut ausbrechen ... ... . loqui de alqa re. – bloß so laut, daß etc., tantum modo, ut etc. (s. Cic. Sull. 30). – ...
... auf das D., actio in duplum); alterum tantum (noch einmal soviel). – Adv. dupliciter. ... ... auf zwei Teilen, an zwei Orten). – d. soviel, alterum tantum; bis tantum: d. so groß, altero tanto maior; duplo maior: ...
... iugero: soviel Getreide gewannen sie durch angestrengte Arbeit, tantum labore suo frumenti exarabant: Erz g., ... ... etwas für sich zu g. suchen, alqā re hominum (plebis etc.) animos ad benevolentiam allicere: die Herzen für jmd. g., animos (hominum, plebis etc.) conciliare ad benevolentiam erga alqm. jmd. (für sich) ...
Buchempfehlung
Hume hielt diesen Text für die einzig adäquate Darstellung seiner theoretischen Philosophie.
122 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro