... Insel). – inselartig , insulae (od. insularum) modo, z.B. hervorragen, eminere. – Inselbewohner , insulanus; insulae incola. – die Inselbewohner, ii qui insulam incolunt; incolae eius insulae; auch insula. ...
... , das, -staat , der, insula (z.B. insula Britannia). – Inselufer , litus insulae. – Inselvolk , insulani; insulae incolae. – das ganze I., omnes qui insulam (od. insulas) incolunt; tota.
Marienwerder , * Mariae Insula. – Adj . *Mariaeinsulanus.
neben , I) gleich bei etc.: prope (nahe bei). ... ... hin). – praeter (neben ... vorbei). – die Inseln neben Sicilien, insulae, quae sunt propter Siciliam: dicht n. der Mauer, iuxta murum: ...
Dünen , insulae, quas aestus efficere consuerunt (Sandinseln). – arenae litoris (Sandflächen od. – hügel am Ufer). – litus arenosum (sandiges Ufer).
untreu , infidelis (ungetreu). – infīdus (unzuverlässig). – ... ... (treulos, w. vgl.). – abalienatus (abtrünnig geworden, z.B. insula). – jmd. unir. machen, alqm fide dimovere: jmd. einem ...
Anfurt , aditus; accessus. – an diesem Teil der Insel ist die beste A., eā insulae parte optimus est egressus.
Eiland , insula.
Mietherr , *dominus conducti (im allg.). – dominus insulae (einer Mietwohnung).
schwimmen , nare; natare. – sch. können, nandi peritum ... ... , nandi imperitum od. non peritum esse: eine schwimmende Insel, natans insula. – in od. auf etwas sch., innare alci rei (eig.); ...
Stockwerk , tabulatum; tabulatio; contabulatio; contignatio. – das zweite ... ... domus superior; cenaculum superius. – ein viele St. hohes Haus, domus (insula) multis tabulatis edita: im dritten (obersten) St. wohnen, tribus scalis ...
Flußinsel , insula in medio amni sita; insula in medio alveo enata. – Flußkrebs , cancer fluviatilis (Ggstz. cancer marinus).
insgeheim , s. geheim. [insula.
Halbinsel , paeninsula.
Palmenhain , palmētum. – im Plur. auch palmetorum nemora. – palmenreich , palmis frequentibus consĭtus (z.B. insula).
Urbewohner , eines Landes, qui nati sunt in alqa terra (z.B. die U. der Insel, qui nati sunt in insula).
unbewohnbar , inhabitabilis. – ganz unb. sein, omni cultu ... ... . hominibus vacuus (leer von Bebauern, von Menschen, z.B. agri, insula). – desertus (von Bewohnern verlassen, öde, z.B. locus). ...
Felseninsel , * insula saxea. – im Zshg. bl. scopulus (bes. als Verbannungsort, s. Tac. hist 1, 2).
Sammelplatz , *locus, quo omnes conveniunt (im allg.). – * locus, quo copiae omnescoguntur (S. der Truppen). – die Insel der Bataver wurde zum S. bestimmt, insula Batavorum, in quam convenirent, praedicta est.
Deportation , deportatio (ICt.). – deportieren , jmd., deportare alqm, z.B. in insulam (Kaiszt.).