Alant , inŭla.
galant , elegans. urbanus. officiosus (g. im Betragen, ... ... man gibt). – Adv. eleganter; urbane; officiose; laute. – Galanterie , elegantia. urbanitas ... ... bei Frauen; dah. mundior iusto cultus = zu große G.). – Galanteriehändler , institor delicatarum mercium. – Galanteriewaren , merces delicatae. – mundus muliebris (Frauenputz).
Brillant , der, gemma pretiosissima.
brillant , s. glänzend.
Appellant , appellator. – od. umschr. qui appellat, provocat. – Appellation , a) als Handlung: appellatio. provocatio (s. »appellieren« die Verba), an jmd., ad alqm (auch app. alcis); von einem an ...
Gratulant , gratulans. – die Gratulanten, gratulantes; gratulantium coetus (an einem Orte versammelt).
Atlantisches Meer , mare Atlanticum.
Ozean , Oceanus. – der große O., mare maximum; Oceanus, qui terras cingit: der Atlantische O., mare Atlanticum.
Strich , I) vom intransit. »streichen«, a) der Zustand, ... ... streicht, z.B. der St. der Vögel, aves in alia loca transvo lantes. – b) die Richtung, wie etwas geht: tractus; iter. ...
Ironie , ironīa (εἱρωνεία); rein lat. dissimulatio u. verb. ironia dissimulantiaque. – sokratische I., genus illud facetissimae dissimulationis, quā Socrates ad sophistas ...
Leuchte , lucerna. – lanterna (Laterne).
Laterne , lanterna.
leuchten , lucere. – fulgere (mit Glanz l., glänzen). ... ... alci allucere (vom Feuer etc.); alci lumen od. lucernam od. lanternam od. facem praeferre (jmdm. eine Leuchte od. Laterne od. Fackel ...
Todesjahr , jmds., annus, quo alqs moritur od. mortuus ... ... vitae (das letzte Lebensjahr). – Todeskampf , colluctatio morientis od. animam efflantis. – im T. sein, animam agere. – Todesnachricht , ...
verschämt , pudīcus. – v. Armut, tacita egestas (Eccl.): v. Arme (Hausarme), qui publicare paupertatem suam verecundantur; qui paupertatem suam dissimulant.
ausduften , exhalare. – die Blumen duften Wohlgerüche aus. odores floribus afflantur.
Henkerbeil , securis carnificis (Beil des Henkers). – securis, quā noxii iugulantur (Richtbeil für Missetäter). – durch das H. fallen, securi od. securi illā funestā percuti; carnificis manu perire od. occīdi (übh. durch die Hand des ...
aushauchen , exhalare (z. B. odores). – exspirare ... ... – efflare (herausblasen). – die Blumen atmen Wohlgerüche aus, odores e floribus afflantur. – das Leben au., animam od. extremum spiritum od. ...
Physiologie , naturae ratio, quam Graeci (φυσιολογίαν appellant. – natura rerum, quae Graece φνσιολογία dicitur. – physiologisch , *ad naturae rationem pertinens. – Adv .*naturae ratione.
versprengen , disturbare (auseinanderjagen, z.B. contionem gladiis). – ... ... , ordines pugnantium). – versprengte Soldaten, dispersi (sofern sie zerstreut sind); palantes (sofern sie umherschweifen): nachdem er die Versprengten gesammelt hatte, collectis ex ...
Buchempfehlung
In die Zeit zwischen dem ersten März 1815, als Napoleon aus Elba zurückkehrt, und der Schlacht bei Waterloo am 18. Juni desselben Jahres konzentriert Grabbe das komplexe Wechselspiel zwischen Umbruch und Wiederherstellung, zwischen historischen Bedingungen und Konsequenzen. »Mit Napoleons Ende ward es mit der Welt, als wäre sie ein ausgelesenes Buch.« C.D.G.
138 Seiten, 7.80 Euro