Rüge , animadversio (als Ahndung). – castigatio (als Zurechtweisung). – reprehensio (als Tadel, z.B. familiaris). – ignominia (als Schimpf). – eine R. gegen jmd. ergehen lassen, animadvertere ...
Schimpf , ignominia (Verlust od. Schmälerung der bürgerlichen Ehre). ... ... Sch. und Schande, cum ignominia et dedecore; cum probro atque dedecore; turpissime (höchst schimpflich, z. ... ... dedecori od. probro od. opprobrio: jmdm. Sch. antun, ignominiā alqm afficere; ignominiam alci ...
Schmach , contumelia. – tiefe Sch., labes atque ignominia: jmdm. eine Sch. antun, contumeliam alci facere; alqm contumeliā afficere: jmdm. alle mögliche Sch. antun. alqm omnibus contumeliis onerare.
Kränkung , iniuria (die zugefügte Unbill). – offensio. offensa (die Beleidigung). – ignominia (die durch Wort u. Tat ausgedrückte Beschimpfung übh.). – contumelia (die unrech imäßig ausgesprochene od. ausgedrückte K., die Schmach). – molestia (das unbehagliche ...
entehrend , inhonestus (unehrbar). – turpis (moralisch häßlich). ... ... nullam habere infamiam. – entehrt , s. ehrlos. – Entehrung , ignominia. – E. eines Mädchens, vitiatio (als Handlung ); vitium virgini ...
beschimpfen , alqm ignominiā afficere. ignominiam alci imponere od. iniungere od. (dauernd) inurere ... ... jmds. guten Namen, Ruf, alcis famam dehonestare. – beschimpft werden, ignominiā od. contumeliā affici; ignominiam od. contumeliam accipere: ein beschimpfendes ...
schmachvoll , contumeliosus. plenus contumeliae. – foedus (greulich, abscheulich, ... ... unwürdig). – malus (schlecht übh.). – ein solch sch. Unfall, tanta ignominia et calamitas: eine sch. Handlung, Tat, facinus indignum (unwürdige); ...
Schandfleck , labes (schändende Sache od. Person). – macula. macula sceleris. labes turpitudinis oder ignominiae. macula atque ignominia. nota atque ignominia (der Flecken, der schändet). – dedecus. opprobrium (der Mensch etc ...
Armut , die, I) Mangel an zeitlichen Gütern, an Vermögen: ... ... tut weh, paupertas mordet: A. schändet nicht, paupertas tolerabilis est, si ignominia absit. – b) meton., die armen Leute: pauperes. tenuiores. egentes ...
... alci infamiam od. probrum inferre; alqm ignominiā afficere: die Sch. fällt auf jmd. zurück, redundat infamia in ... ... ). – mit (Schimpf u.) Sch., cum probro et dedecore; cum ignominia et dedecore: er lebt in Schimpf u. Schande, ... ... et turpiter: zu unserer Sch., cum nostra ignominia; cum nostro dedecore. – ha! die Sch.! ...
abdanken , I) v. tr. des Dienstes entbinden: ... ... schimpflich a. (jmdm. einen schimpflichen Abschied geben, jmd. kassieren), alqm cum ignominia missum facere; alqm ignominiae causā ab exercitu removere. – b) Gladiatoren ( ...
entehren , a) übh.: dedecorare. dedecore afficere (um äußere ... ... unmoralische Handlung). – alcis famam dehonestare (um seinen Ruf bringen). – alqm ignominiā afficere od. notare. ignominiam maculam inurere (Schimpf und Schande zufügen). ...
brandmarken , jmd., notam alciod. alcis fronti inurere. stigmaalci scribere, ... ... Brandmal bestrafen). – maculam od. ignominiamod. notam turpitudinis alci inurere. alqm ignominiā notare (bildl., durch Beschimpfung b., letzteres vom Zensor). – sich b ...
schimpflich , ignominiosus (Beschimpfung, Verlust der äußern Ehre nach sich ziehend, z.B. servitus). – contumeliosus (voll Schmach, schmählich, z.B. ... ... od. probro esse. – Adv .per ignominiam od. cum ignominia: contumeliose; turpiter.