Seemann , nauta (ναύτης). – Plur. »Seeleute«, s. bes. – seemännisch , nauticus (z.B. verbum). – navalis (z.B. disciplina, laus). – od. durch den Genet. nautarum ( ...
Schiffer , nauta. Vgl. »Schiffsherr«.
Seefahrer , nauta. – die Seefahrer, auch navigantes.
Schiffahrer , I) Schiffer, nauta. – II) Passagier, vector.