Elite , delecti (des Volks, der Soldaten). – delecta manus (der Soldaten, absol. oder mit Genet., z.B. funditorum et sagittariorum).
Seemacht , I) Kriegsmacht zur See: copiae navales. copiae classiariorum (Seetruppen). – naves (Schiffe). – classis maritimaeque res (Flotte u. Seewesen übh.). – eine große S. besitzen, multum mari pollere; permultum valere classe maritimisque rebus. – ...
Gießerei , officina fabri aerarii; im Plur. bl. aerariorum officinae. – Gießkanne , pelvis.
ungeordnet , non ordinatus (nicht geordnet, z.B. volumina commentariorum). – incompositus (nicht gehörig zusammengestellt, z.B. agmen: u. oratio). – inordinatus (nicht in Reih' u. Glied gestellt od. stehend, z.B. milites: u ...
Aufwiegler , concitator (Aufreger, Aufreizer, z. B. tabernariorum: u. belli). – evocator (der Aufrufer zu den Waffen, z. B. servorum et civium perditorum). – Aufwieglerin , nutricula seditionum.
Mördergrube , *sicariorum receptaculum.
Zimmerhandwerk , I) die Kunst: fabricandi ars; od. bl. fabrĭca. – II) die Zunft: collegium fabrorum tignariorum (Inscr.).
Leinweberinnung , corpus linteariorum (ICt.).
Diversion machen (dem Feinde). hostem distinere; hostem distrahere; hostes distringere; adversariorum manus diducere.
Schmiedehandwerk , I) als Kunst: fabrica ferrea; ars ferraria. – II) als Innung: collegium fabrorum ferrariorum od. opificum ferri.
Familienoberhaupt , pater familias. – Familienrat , consilium familiare; consilium propinquorum od. necessariorum (Rat der Verwandten). – einen F. zuziehen, consilium propinquorum adhibere. – Familienrecht , ius gentium; iura familiaria( n. pl .); vgl. »Erbrecht ...
Gewalt , I) überwiegende Macht; dann = Gewaltsamkeit, -tätigkeit: ... ... in jmds. G. kommen, fallen, geraten, in alcis (z.B. adversariorum) potestatem devenire; in alcis (z.B. hostis) ma: nus incĭdere ...
dartun , probare. approbare. comprobare (als richtig, glaublich etc. ... ... als nichtig d., alqd diluere (z. B. crimen: u. adversariorum confirmationem argumentando). – Dartuung , die, probatio (z. B. ...
widerlegen , refellere (durch Gründe als irrig oder falsch bestreiten, ... ... Nichtigkeit darstellen, z.B. crimen: u. confirmationem [die Beweisführung] adversariorum); verb. (= gründlich) refutare ac diluere od. diluere ac refellere ...