Kante , I) der spitze oder hervorragende Teil eines Dinges: mucro. – II) eingewebter Rand: ein Schleier mit einer K. von Bärenklau, velamen circumtextum acantho.
Kantel , regu la.
Pikanterie , simultas.
... im Plur. sales (das Feine, Pikante, Beißende im Scherzen, im Witze, seiner Spott); verb. sal et ... ... im Plur.). – dicterium (ein drolliger, kurzer u. scharfsinniger Einfall, pikanter Witz). – ein seiner W., sal urbanus: geistreiche Witze, ...
Witzbold , dicax. – der W. von Profession, scurra. ... ... Witzelei , dicacitas (Spottwitz). – dicteria., ōrum, n. pl. (pikante Witze). – die Witzeleien Übelwollender, voculae malevolorum.
Anekdote , factum od. dictum memoratu dignum (erwähnenswerte Tat ... ... ). – fabula. fabella (ein Schwank). – narratiuncula (ein historisches Faktum pikanter Art). – facete, belle dictum. auch bl. dictum (ein ...
Witzwort , facete dictum (launiger Art; im Plur. auch bl. dicta). – dicterium (pikanter Art).
vorblasen , praecinere (z.B. praecinere sibi tibias iussit). – beim Marsche (v. den Musikanten), praeberemodum incedentibus. – jmdm. auf der Flöte etc. die Melodie vorbl., praeire alci modulos.
lustig , hilarus. hilaris (heiter gestimmt, froh gelaunt, v. ... ... jovial, frohsinnig). – eine l. Geschichte, res ridicula; negotium salsum (ein pikanter Vorfall). – jmd. l. machen. alqm hilarum facere (im allg.); ...
witzig , facetus. non infacetus (launig, launigwitzig, durch muntere, ... ... n. pl. (launige); sales. salse dicta, n. pl. (pikante). – Adv . facete oder haud infacete; haud irridicule (spaßig ...