Planet , stella errans od. vaga; sidus errans od. vagum. ... ... im Plur. auch stellae, quae errantes et quasi vagae nominantur: die fünf Planeten. quinque stellae eosdem cursus constantissime servantes.
Mond , luna (auch übtr., von dem, was wie ein ... ... gestaltet ist). – mensis (der Monat). – die Monde (Trabanten der übrigen Planeten), satellites: der neue M., s. Neumond: der volle M., s ...
Mars , Mars (als Gott u. Planet). – stella Martis (als Planet).
Trabant , I) eig.: satelles (als Vollzieher der Befehle und als Beschützer eines Gebieters; auch in der Astronomie, der Trabant eines Planeten). – stipator corporis (als nächster Begleiter des Gebieters, zur Deckung seines ...
Jupiter , Iuppiter (als Gott u. Planet).
Bewegung , I) eig.: l) im allg.: motus (im ... ... (das In-Bewegung-Setzen). – modus meandi (Art des Laufs, der Planeten etc.). – agitatio (das Hin- u. Herbewegen). – iactatus. ...
Weltkörper , mundi pars (als Teil des Weltalls). – sidus (als Gestirn, Planet).
Sonnenlicht , solis lux od. lumen (s. »Licht« deren Untersch.). – Sonnennähe; z.B. die größte S. (eines Planeten), proximus accessus ad so lem.
Wandelstern , s. Planet.
Erde , tellus (als Weltkörper u. als Erdgöttin, im Gegensatz ... ... terrarum orbis (der Inbegriff aller Länder). – terrae globus (die Erdkugel als Planet). – von E., terrēnus: auf der E., auf Erden (nicht ...
Kreislauf , circulatio. circinatio. ambitus rotundus. circuitus. circuitio. ... ... wieder): im K. regelmäßig gehen, eosdem cursus constantissime servare (von den Planeten): seinen K. vollenden, orbes suos explicare (z.B. per certa annorum spatia, v. Planeten).