Ruf , I) im allg.: vocatus (das Rufen). – vox (der Laut der Stimme). – cantus (Geschrei eines Vogels, z.B. cuculi). – auf den R. kommen (v. Tieren), voci parēre vocatum: auf jmds. ...
Lied = Gedicht, carmen (im allg.). – cantus (der Gesang, d.i. das Singen u. das Gesungene, in seiner Art u. Weise, als Produkt natürlicher Anlagen od. der Kunst). – canticum (der Gesang als Text, der gesungen ...
Spiel , I) Klang, künstlich geordnete Töne: a) eig.: cantus (das Erklingen von Saiten- u. Blasinstrumenten. z.B. fidium). – sonitus (das Ertönen, z.B. tympanorum). – mit klingendem Spiel einmarschieren, urbem ad classicum ...
Klang , sonus (der Ton als Sache, z.B. ... ... – sonitus (das Tönen, der Zustand, wenn etwas einen Ton gibt). – cantus (der Klang als Musik, das Spiel, z.B. tubarum, bucinarum, ...
Stimme , I) im allg.): vox. – cantus (Gesang der Vögel). – sonus (der Ton, Klang der Stimme u. musikalischer Instrumente). – vocis sonus (der Klang der Stimme; auch prägn. = schöner Klang der St., schöne Stimme). ...
Gesang , cantus (das Singen u. das Gesungene in seiner Art u. Weise als Produkt ... ... cum tibiis canere voce). – G. und Musik, vocum et fidium cantus. – den G. begleiten, responsare. – Gesangbegleitung , vox, ...
... – Schwanengesang , -lied , cantus (cantio) cygni od. oloris od. cygnorum od. ... ... cygni (eig., der letzte Gesang des Schwans). – olorum morientium flebilis cantus (eig., der rührende Gesang der sterbenden Schwäne). – tamquam cygnea ...
Singen , das, cantus. – als Kunst, s. Singkunst.
Sirene , Siren. – Sirenengesang , Sirenum cantus (eig.). – illecebrae (bildl., Lockungen, z.B. voluptatis).
Konzert , symphonĭa (συμφωνία ... ... concentus (als Harmoniemusik; auch conc. avium, K. der Vögel). – cantus vocum et nervorum ac tibiarum (Vokal- u. Instrumentalmusik). – certamen musicum ...
Melodie , modi; moduli. – M. u. Takt, cantus numerique: die M. der Stimme, vocis modulatio.
Klageton , vox miserabilis (jammernder Ton). – voxflebilis (weinerlich klagender Ton). – vox lugubris (traurig klagender Ton). – Klageweib , praefĭca. – Klaggeheul etc. , s. Klagegeheul etc. – Klaggesang , cantus lugubris.
Krächzen , das, crocītus (als Naturlaut des Raben). – cantus (das Hörenlassen der Stimme übh., der Nachteule, des Raben). – suspiritus creber (der Menschen).
Feldmusik , tubae (die Tuben, Trompeten). – cornua (die Hörner); verb. cornua tubaeque. – tubarum cantus (das Blasen der Trompeten). – tubicines (die Tubabläser). – ... ... cornuaque canunt, concinunt: sobald die F. ertönte, simul ac tubarum estauditus cantus.
Klagelaut , s. Klageton. – Klagelied , cantus lugubris.
Vokalmusik , cantus vocum. – Vokal- und Instrumentalmusik, vocum nervorumque cantus; chordarum sonitus et vocis cantus.
Musikalien , modi (Musikweisen). – cantus vocum sonis exscripti (komponierte Singstücke).
Hahnschrei , galli od. (mehrerer Hähne) gallorum cantus. – um die Zeit des H., sub galli cantum.
Schmettern , das, der Trompeten, Hörner, cantus od. sonus tubarum, cornuum.
Saitenspiel , fides, ium, f . (das Instrument). – fidium od. nervorum cantus (der Klang desselben). – das S. lernen, fidibus discere: das S. lehren, fidibus docere: das S. spielen, fidibus canere: das ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro