glaubhaft , s. glaublich, glaubwürdig.
Glaubhaftigkeit , s. Glaubwürdigkeit.
... a fide abhorrens. nullam fidem habens (unglaubhaft). – mirus. mirificus (wunderbar = außerordentlich, ungemein. z.B. ... ... ) od. memoratu (zu erzählen); a fide abhorret (es ist unglaubhaft). – Adv . incredibiliter; incredibilem od. mirum in modum; ...
unwahrscheinlich , non verisimilis. – non probabilis (nicht annehmbar, daher nicht glaubhaft, z.B. mendacium). – Adv . non probabiliter. – nicht unw., non sine veritatis specie.