... , I) Starrsinn: voluntas offirmata. – II) starrköpfiger Mensch: homo offirmati animi. – starrköpfig , offirmati animi. – sei nicht so st.! ne tam offirma te! – Adv .offirmatā voluntate. – Starrköpfigkeit , s. Hartnäckigkeit ...
störrig , offirmati animi. pervicax et obstinatus (von Menschen). – tenax contra vincula (von Pferden). – Störrigkeit , pervicacia et inflexibilis obstinatio. – störrisch , s. störrig.
... (fest bei etwas bleibend, standhaft). – offirmatus (das verstärkte firmus, steif u. fest). – tenax alcis ... ... – Adv. (= mit Beharrlichkeit) perseveranter: constanter; firmiter; offirmato animo; pertinaciter; pervicacius; obstinate; obstinato animo. – in Gefahr b ...
Verstocktheit , obstinatio; animus obstinatus od. offirmatus.
... B. animus: u. obstinatum silentium obtinere). – offirmatus (steif u. fest, im üblen Sinne ... ... longinquus (eine langwierige). – Adv. pertinaciter; pervicaciter; obstinato animo; offirmatā voluntate. – Hartnäckigkeit , pertinacia; pervicacia; obstinatio; animus obstinatus; voluntas offirmatior.
verstocken , I) eig.: umore vitiari (durch Feuchtigkeit verdorben ... ... (stöckisch, starrsinnig werden). – ein verstockter Sinn, animus obstinatus od. offirmatus. – verstockt; z.B. ein verstockter Mensch, homo obstinati od. offirmati animi.
hart , I) eig.: durus (übh., z.B. Stein ... ... . ein h. Sinn, mens dura; ingenium durum; animus obstinatus; voluntas offirmata. – e) mitleidlos, streng: durus. – asper (rauh). – ...