Belehrung , docendi facultas (die Fertigkeit einer Pers., andere ... ... monitum (warnende Lehre). – documentum (belehrende Warnung). – consilium (Rat). – auctoritas ( ... ... eines großen Mannes, der uns zur B. dient). – institutio. doctrina (Unterricht). – zur B. dienend, idoneus ad docendum ...
... – praecipere od. tradere alqd od. de alqa re. tradere praecepta alcis rei (als ... ... od. trad. de eloquentia; trad. praecepta loquendi). – unterrichtet werden, sich unt. lassen, ... ... (übh. dem Zustande der Rohheit u. Unwissenheit entzogen, gebildet); doctus. doctrinā instructus (der wissenschaftl. Unterricht genossen hat): ein höchst unt. ...
lehren , etwas, docere (im allg., auch = dartun ... ... die Synon.). – öffentlich (im Auftrag des Staates) l., docere publice iuvenes. – die Folge (der Ausgang, Erfolg) wird es lehren, docebit post exitus; docebit eventus.
... .B. belli, dicendi). – doctrina (wissenschaftliche Kenntnis). – ars. praecepta, ōrum, n. pl . ... ... .); verb. ars et praecepta. – Th. und Praxis, ratio atque usus: Th. mit Praxis verbinden, doctrinam ad usum adiungere: man ...
... oder venustatis recte intellegendae. – die Regeln der Ä., artis praecepta. – Ästhetiker , *elegantiae intellegens. – als Lehrer, ... ... (liebreizend). – elegans (gewählt, geschmackvoll). – ä. Regeln, artis praecepta: aus ä. Rücksichten, decore od. elegantiā ...
... ad artem redactus. ad artem et ad praecepta revocatus (auf eine Kunsttheorie u. auf Regeln zurückgeführt). – ad ... ... praeceptis ordinatus (durch fortlaufende Regeln geordnet). – s. Gelehrsamkeit, ratio et doctrina: die s. Bearbeitung, ratio (z.B. omnis sapientiae): ...
... scientiae pervestigatio: w. Grundsätze, artis praecepta: w. Kenntnisse, litterarum od. disciplinarum scientia: ... ... : w. Beschäftigung, tractatio litterarum; litterarum od. doctrinae studium (z.B. eifrige, plurimum): w. Tätigkeit, studiorum ... ... Denkmäler, monumenta litterarum: w. Unterhaltung, sermo de artium studiis atque doctrina habitus: zu w. Zwecken ...
... Zweig des Wissens, Disziplin). – die Wissenschaften, doctrinae; disciplinae; disciplinae studia, ōrum, n. pl .;litterae; litterarum studia, ōrum, n. pl. – schöne Wissenschaften, liberales doctrinae atque ingenuae: liberales disciplinae; liberalissima studia atque artes; ingenua ... ... bringen, alqd arte concludere; alqd ad artem et praecepta revocare.
... 964;ωρ). – od. doctor rhetoricus. – rein lat. magister declamandi od. dicendi; praeceptor ... ... ars orandi. bene dicendi scientia (als Kunst, Wissenschaft). – rhetorum praecepta. praecepta dicendi (als Lehren). – über die Rh. schreiben, ...
anleiten , jmd. zu etwas, ducem esse alci ad ... ... alqd (mildennötigen Mitteln, Kenntnissen versehen). – alci tradere alqd od. praecepta alcis rei (jmdm. als Lehrer etwas vortragen). – docere alqm alqd (jmd. etwas lehren); verb. tradere et docere alqd.
Kunsttheorie , ars (die einer Kunst od. ... ... , vermittelst deren diese Theorie gelehrt wird, auch als Lehrbuch). – ars et doctrina (die Kunstlehre, der freien Künste, liberalis). – ars et praecepta (die Theorie und Regeln einer Kunst oder Wissenschaft).
... admonitio (die warnende Erinnerung); verb. admonitio et praecepta. – dogma, ătis, n. (δόγμ ... ... b) der Zusammenhang von Wahrheiten, der Inbegriff von Vorschriften: doctrina. praecepta, ōrum, n. pl. (Vorschriften). – ...
... ohne Mitwirkung der Natur, nihil praecepta atque artes valent nisi adiuvante naturā. – e) durch bloße Ablat. ... ... dir zusammen, ohne daß ich klüger weggehe, numquam accedo, quin abs te doctior abeam: ich für meinen Teil habe niemand, von dem ich wohl ...
... studia). – multis litteris artibusque politus. omni liberali doctrinā politus od. politissimus (vielseitige Bildung besitzend, vielseitig gebildet, von ... ... hat), scientia pluribus disciplinis variisque eruditionibus ornata: v. Unterricht, multorum praecepta, ōrum, n. pl. : v. Lektüre, multa ... ... v. gebildet gelten, multiplici variāque doctrina censeri. – Vielseitigkeit , varietas litterarum ( ...
Beredsamkeit , I) die Fertigkeit zu reden: facultas dicendi. – ... ... (ῥήτωρ), rein lat. dicendi magister; rhetoricae disciplinae doctor: die B. lehren, dicendi praecepta tradere: sich der B. widmen, ad dicendum se conferre.