... (nichtsdestoweniger, dennoch, verstärkt tamen nihilominus). – quamquam. etsi (wiewohl, jedoch, bes. ... ... Einschränkung). – und doch , et tamen; ac tamen (wenn auf »doch« der Ton liegt ... ... ; tandem. – doch nicht , non (neque) tamen; tamen ... non. – II) ...
Heil , das, salus (der Zustand des ... ... Heiland). – utilitas (Vorteil, der aus etwas hervorgeht, z.B. etiamsi nulla est [erwächst] utilitas ex amicitia, tamen etc.). – sein H. jmdm. anvertrauen, salutem suam alci committere: ...
obgleich , tametsi. quamquam (räumen stets wie unser »obgleich ... ... dem Partizip, z.B. Cic. Sest. 140: Atque hunc tamen flagrantem invidiā (obgleich er [trotzdem daß er] sehr verhaßt war ... ... 5, 42. 7: nihil tamen tot onerati atque obruti malis (obgleich od. trotzdem daß die Last ...
... (z.B. misera est quidem illa consolatio, sed tamen necessaria); etsi od. quamquam ... tamen (obschon oder ... ... zwar ... aber nicht , etsi ... non tamen (z.B. superbiae crudelitatique etsi serae, non leves tamen veniunt poenae). – In vielen ...
... nulla est [erwächst] utilitas ex amicitia, tamen etc.). – alea (das Ungewisse, Gewagte, das Risiko bei einer ... ... u. bl. feliciter! – wenn das G. gut ist, si dis placet. – viel G. auf den Weg, auf ... ... gratulantes salvos victoresque redisse equites: u. tamen, quod abes, gratulor); optimis ominibus alqm prosequi ( ...
... immo vero. – freilich ... aber doch , etsi ... tamen (z.B. der Staat war freilich nicht einträchtig, aber doch etc., civitas etsi non concors, tamen fuit etc.); od. durch il le quidem, is quidem ... sed od. sed tamen. – freilich nicht , neque (zu ...
... ex alqa re (z.B. etiamsi nulla sit utilitas ex amicitia, tamen etc.): aus etwas für jmd. e., ex alqa re alci ... ... rei publicae veniet); ex alqa re redundare in alqm (z.B. si ex hoc tanto in omnes mortales beneficio nullum in me ...
Kabinettchen , cubiculum minus. – zothecula (kleiner ... ... , liber principis (z.B. strenger u. doch gemäßigter, severus et tamen moderatus, Kaiszt.). – als Zuschrift in Briefform (Reskript), epistula principis. – durch Kabinettsbefehle den Staat regieren, domesticis consi liis rem publicam administrare.