... ita, ut dicis. sie est. ita dico, verstärkt ita plane, ita enim vero (so ist es). ... ... sicherlich, bezeichnet auch die Überzeugung, mit der man bejaht). – vero. verum (in der Tat, wahrhaftig, ja freilich, jawohl, o ja, ...
etwa , aliquando (irgend einmal; bei vorausgehendem ... ... sondern oder aber doch , non ... quidem, sed; non dico od. non dicam ... sed; auch non modo ... sed (oder verum) etiam. – etwa einer, etwa jemand , forsitan quispiam; aliquis ...
... eine muß ich bemerken, unum illud dico. – b) im Konjunktiv, wenn die nur gedachte Notwendigkeit ausgedrückt werden ... ... rohe Menschen erröten müssen, o rem dignam, in qua non modo docti, verum etiam agrestes erubescant. – c) bald im Indikativ, bald im Konjunktiv ...
... ich will nicht behaupten, non dico: ich will vergessen, obliviscor: ich will nur ... ... das eine sagen, hoc unum dico: wenn wir die Wahrheit sagen wollen, si verum dicimus (doch auch verum si loqui volumus, si verum fateri volumus): Trostworte wollte ich nicht gebrauchen, weil etc., consolatione ...
... z.B. illa tibi expertus promitto: u. omnia, quae dico, dico expertus in nobis). – E. in der Staatskunst, in ... ... . genommene richtige Behauptung der Weisen, daß etc., verum est, quod observato rerum usu sapientes viri dixere mit Akk. ...
heraussagen , eloqui (einen im Geist ruhenden ... ... offen, frei, gerade) heraus, expromo sententiam meam od. quid sentiam; dico, quod sentio: um es gerade (offen, frei) herauszusagen, ut verum dicam; ut aperte dicam: alles h., omnia effundere.