Echo , vocis imago, im Zshg. auch bl. imago ... ... Widerhall). – die hellen Echos des Tals, vallis argutiae, quas Graeci ἠχοῠς vocant: ein E. geben, voci respondere; voci resonare; vocem reddere od ...
Europa , Europa. – Europäer, europäisch , Europaeus. – ein eu. Krieg, * bellum inter omnes Europae reges ortum: die eu. Scythen, Scythae, qui in Europa sunt; Scythae, quos Europaeos vocant.
Syntax , constructio dictionum, quam Graeci σύνταξιν vocant.
Typhus , *febris, quem τῠφον medici vocant.
Genetiv , casus genetivus und bloß genetivus (Gramm.); casus interrogandi, auch mit dem Zus. quem genetivum grammatici vocant.
sogenannt , qui (quae, quod) dicitur od. vocatur; quem (quam, quod) dicunt od. vocant (alle dem Substantiv, zu dem sie geh ören, nachgesetzt).
Zwerchfell , praecordia, ōrum, n. pl .; od. umschr. transversum saeptum, quod Graeci διάφαγμα vocant. – jmdm. das Z. erschüttern, alci risum excutere.
Zerstreuung , I) das Auseinandergehen als Akt: dissipatio. – ... ... störende Zerstreutheit: animus vagus. – Zerstreuungen (zerstreuende Gegenstände), ea, quae avocant animum od. bl. quae avocant. – b) erheiternde: aberratio a dolore, a molestiis (das Abkommen ...
Enzyklopädie , a) aller Wissenschaften: orbis doctrinae, quem Graeci ἐγκύκλιον παιδείαν vocant (Quint. 1, 10, 1). – b) einer Wissenschaft: * alcis doctrinae species et forma adumbrata. – enzyklopädisch ; z.B. eine e. Bildung besitzen, ...
Herausforderung , provocatio. – die H. jmds. annehmen, condicionem accipere (den Vorschlag [einen Kampf einzugehen] annehmen): die H. jmds. annehmen u. mit ihm kämpfen, adversus alqm provocantem arma capere.
Wesen , I) eigentümliche Beschaffenheit: natura (von Natur eigentümliche Beschaffenheit ... ... ein höheres W., superior quaedam natura, auch mit dem Zus. quam divinam vocant (ein höheres göttliches Wesen); divinus homo (od. divin us aliquis ...
nennen , nominare (einen Gegenstand dei seinem eigenen Namen nennen, ... ... , quod dicitur od. vocatur mit folg. Nomin. des Prädikats, quem vocant mit Akk. des Prädikats (von Pers. u. Dingen, wenn ein bloßes ...
Störung , die, turbatio. perturbatio (das Trüben, Verwirren, z ... ... (der Slörer, w. s.). – frei von Störungen, ab iis, quae avocant, abductus et liber (von Pers.); vacuus ab interventoribus (von Lebl., ...
verwirrt , turbatus. conturbatus. perturbatus (in Unordnung gebracht [cont ... ... inconditus; clamor dissonus. voces dissonae (ein widrig tönendes); clamor dissonus in diversa vocantium (ein widrig tönendes, wenn einer dahin, der andere dorthin schreit): ein ...
einbringen , I) hinein- od. hereinbringen: inferre (übh., ... ... erunt superioribus operā consequi oportebit). – Versäumtes läßt sich nicht ei., praetermissa frustra revocantur. – Einbringen , das, Einbringung , die, von Waren, invectio ...
... gerührt (der Schlag rührt mich), morbo, quem apoplexin vocant, corripior; apoplexi arripior: paralysi corripior: vom ... ... od. gelähmt, subito sanguine ictus casu morbi, quem Graeci ἀπόπληξιν vocant; u. bl. apoplecticus: am Sch. sterben, ictu sanguinis, quem morbum Graeci ἀπόπληξιν vocant, exstingui; apoplexi arreptum oder paralysi correptum perire.