blutsverwandt , consanguineus; sanguine coniunctus; consanguinitate propinquus. – ... ... Blutsverwandte , der, die, consanguineus; consanguinea. – Blutsverwandtschaft , consanguinitas; sanguinis coniunctio. – in ... ... B. mit jmd. stehen, s. blutsverwandt (sein). – blutsverwandtschaftlich , consanguineus (z. B. ...
verschwistert , consanguineus. – Bildl., die Tugenden sind untereinanderverschwistert, virtutes inter se copulatae conexaeque sunt.
geschwisterlich , consanguineus (übh., in bezug auf die Blutsverwandtschaft der Geschwister). – fraternus (brüderlich). – sororius (schwesterlich). – g. Verwandtschaft, germanitas. – Adv. fraterne (brüderlich, auch übtr. = innig, z.B. ab alqo ...
verwandt , I) eig.; propinquus (übh. uns nahe angehörig). ... ... affinis, jmdm., mit jmd., alci (durch Heirat verwandt, verschwägert). – consanguineus. consanguinitate propinquus (blutsverwandt, bes. v. leiblichen Geschwistern). – non alienus ...