Fälscher , falsarius (der falsche Unterschriften etc. macht). – falsus signator (der mit einem falschen Siegel etwas besiegelt, z.B. ein Testament). – testamentarius (der falsche Testamente unterschiebt). – corruptor (der Schriften fälscht, Eccl.).
Bestecher , corruptor (als Verderber, Verführer). – largītor (als Spender). – bestechlich , venalis, mit u. ohne pretio (käuflich, Ggstz. incorruptus, integer). – Bestechlichkeit; z. B. der Gerichte, corrupta iudicia. – ...
Verführer , corruptor; corruptēla.
Profession , s. Gewerbe, Handwerk no . I, Fach no . II. – ein ... von Pr., durch Substantiva auf ... tor, z.B. ein Ankläger von Pr., accusator: ein Verführer von Pr., corruptor.
Sittenverderber , der Jugend, corruptor iuventutis. – sittenverderblich , mores corrumpens; moribus nocens. – s. sein, mores corrumpere; moribus nocere. – Sittenverderbnis , mores corrupti oder perditi. – die S. des Zeitalters, prolapsi in ...
ehebrechen , adulterare. adulterium committere (in einem einzelnen Fall). – ... ... , adulter (Störer oder Schänder einer fremden Ehe). – alienarum corruptor uxorum (Verführer der Frauen anderer). – Ehebrecherin , adultera; fidei coniugalis ...
Frauenkleid , vestimentum muliebre. – Frauenkleider, -kleidung ,- estis ... ... , virtus feminarum; virtus, quae in feminas cadit. – Frauenverführer , corruptor alienarum uxorum. – Frauenwürde , matronalis gravitas. – Ist es = ...