bereitwillig , promptus (gleich bei der Hand). – paratus (bereit). – officiosus (dienstfertig). – Adv. prompte; prompto od. parato animo; libenter. libenti animo (gern). – bereitwilligst, promptissimo od. libentissimo animo od. ( ...
gern[e] , I) mit Lust und Vergnügen, willig etc.: ... ... invito animo (willig); verb. cupide et libenter. – animo prompto paratoque (bereitwillig). – animo aequo od. (sehr gern) aequissimo (mit Gleichmut, ...
... z.B. irarum indulgentes ministri [Handlanger]). – benignus (bereitwillig). – facilis. officiosus (gefällig. dienstfertig). – w. zu etwas, promptus od. paratus, promptus paratusque ad alqd (bereitwillig zu etwas); inclinatus od. propensus ad alqd (leicht zu ...
Willigkeit , z.B. mit der größten W., animo libentissimo; animo promptissimo. promptissime (ganz bereitwillig); modestissime parendo (mit dem willigsten Gehorsam).
mutig , animosus (mutvoll, herzhaft). – fidens animo u ... ... (voll wilden, unbändigen Mutes). – animo promptus, auch bl. promptus (bereitwillig zum Handeln, da, wo es gilt, bei der Hand; speziell promptus ...
finden , I) antreffen. wahrnehmen etc.: invenire (auf od. ... ... du wirst einen gefälligen Mann an ihm finden. hominem officiosum cognosces. – sich bereitwillig s. lassen, promptum paratumque esse ad alqd: etw. gut s., ...
bereit , paratus, zu etc., ad alqd od. mit ... ... etc., in alqa re (gleich-, schnell bei der Hand, schnell u. bereitwillig, da, wo es gilt); verb. promptus et paratus. – expeditus ...
Verfügung , institutum (Anordnung). – praeceptum (Vorschrift). – ... ... etw.: etwas zur V. stellen, alqd alci promptum expositumque praebere (jmdm. bereitwillig zugänglich machen, z.B. tot annos ingenium, laborem, fidem suam populo ...
entschlossen , I) der leicht einen Entschluß fassen kann: numq uam ... ... ). – e. Strenge, severitas ac fortitudo. – Adv. prompte (bereitwillig). – fortiter (festen, mutigen Sinnes, z.B. mori). – ...