zweifelhaft , I) subjektiv, von Personen: dubius. incertus ... ... incerto habeo, quid faciam: ich bin zw., ob ich ... oder etc., dubius od. incertus ... ... = unsicher, unzuverlässig, z.B. responsum). – anceps (zweifelhaft dem Erfolg nach, z.B. be lli fortuna). – ...
unentschlossen , dubius (zweifelhaft). – incertus (ungewiß). ... ... un. sein, magnā consilii inopiā affectum esse: ich bin un., was ich tue, dubius od. incertus sum, quid agam: ich bin un., ob ich etc., incertus sum, utrum etc. ...
... Sieg, victoria: u. exitus, eventus). – ambiguus. anceps (zweifelhaft dem Erfolge nach, z.B. belli fortuna). – un. sein ... ... enklit.) ... an; illud addubito, utrum ... an: ich bin un., s. unentschlossen. – Unentschiedenheit , s. Unentschlossenheit ...
... confusus animo u. bl. confusus (verwirrt, betreten). – ich bin deshalb v., incertus od. dubius sum, quid faciam: wegen ... ... v. sein, laboro de alqo od. de alqa re (ich bin wegen jmds. od. etwas in Unruhe); laboro ab ...
1. ob , I) = wenn: si ... ... Nach den Ausdrücken dubito (ich bedenke mich), dubium est (es ist zweifelhaft), incertum est (es ist ungewiß), delibero (ich überlege), haesito (ich bin unschlüssig) u. bes. haud scio od. nescio (ich weiß ...
... einem Z. unterliegen, unterworfen sein, s. »zweifelhaft sein« unter »zweifelhaft no. II«: ich ... ... ist im Z., dubitatur; ambigitur: ich bin im Z. (zweifelhaft), ob etc., s. zweifelhast ... ... etc., s. »es ist nicht zweifelhaft, daß etc.« unter »zweifelhaft no. II«: ...