Todesstrafe

[2290] Todesstrafe, poena vitae od. capitis od. mortis; ultima poena capitalis; supplicium ultimum od. extremum od. summum od. capitale; supplicium capitis; im Zshg. auch. bl. supplicium. – ein Verbrechen, auf dem die Todesstrafe steht, facinus od. flagitium od. maleficium capitale. – jmd. von der T. lossprechen, freisprechen, absolvere alqm capitis: jmd. mit der T. belegen, alqm morte multare; alqm capite punire: die T. leiden, erleiden, capitis poenam od. supplicium[2290] subire: T. darauf setzen, wenn jmd. etc., capite sancire, si quis etc.; sacrare caput eius, qui etc.: bei T., sub mortis poena; cum mortis minis. addito metu mortis (unter Androhung der T.).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Kleines deutsch-lateinisches Handwörterbuch. Hannover und Leipzig 71910 (Nachdruck Darmstadt 1999), Sp. 2290-2291.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: