befreunden

[359] befreunden, jmd. mit einem, conciliare, coniungere alqm alci. – jmd. wieder mit einem b., alqm cum alqo reconciliare.sich mit jmd. befreunden, alqm sibi amicum facere; familiaritatem cum alqo contrahere. – sich wieder mit jmd. b., alci reconciliari; in gratiam cum alqo redire.Befreunden, das, der Gemüter mit etw., conciliatio. – jmdm. befreundet, amicus alci. amicitiā cum alqo coniunctus (durch vertrauten Umgang). – cognatione, affinitate coniunctus cum alqo (durch Verwandtschaft). – jmdm. auf das innigste b., alci amicissimus; coniunctissimus alci od. cum alqo (od. miteinander, inter se): intimā familiaritate alci coniunctus; summā familiaritate coniunctus cum alqo: befreundet sein mit jmd., amicitiā cum alqo coniunctum esse. versari in alcis familiaritate. uti alqo familiariter (durch Freundschaft, vertrauten Umgang); propinquitatis od. affinitatis vinculis cum alqo coniunctum esse. alqm attingere cognatione (durch Verwandtschaft): befreundet sein mit etwas, alqd cognitum perceptumque habere.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Kleines deutsch-lateinisches Handwörterbuch. Hannover und Leipzig 71910 (Nachdruck Darmstadt 1999), Sp. 359.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika