höchstens

[1347] höchstens, maxime (z.B. annos maxime quindecim natus). – summum (wenn es hoch kommt [1347] in Verbindungen wie: hodie aut summum cras: u. bis terve summum: u. semel vel summum bis: u. unum aliquem diem aut summum biduum u. dgl.). – cum oder ubi plurimum (wenn es sehr viel ist, hochgerechnet, z.B. trium aut, cum plurimum, quattuor ramorum vallos caedit: u. relinquere, ubi plurimum, dimidiam partem). – dumtaxat (wenn man es genau nimmt, z.B. uti consules potestatem haberent tempore dumtaxat annuam).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Kleines deutsch-lateinisches Handwörterbuch. Hannover und Leipzig 71910 (Nachdruck Darmstadt 1999), Sp. 1347-1348.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika