biceps , cipitis (bis u. caput; alte Form bicipes ... ... zweiköpfig, doppelköpfig, I) eig.: puer, Cic.: puella, Liv.: Ianus, Ov.: porcus, Liv.: partus, Tac. – poet., doppelgipfelig, ...
ēminus , Adv. (e u. manus), I) urspr. milit. t. t. = in Schußweite, von fern, in der Ferne (Ggstz. comminus), em. pugnare, Caes.: eminus hastis aut comminus gladiis uti, Cic.: strenui vel ...
anīlis , e (anus), alten Weibern eigen, altweibermäßig, altweiberhaft, altmütterlich, vultus, Verg.: rugae, Ov.: frons, Sen.: aetas, Col.: curae, Verg.: prudentia, einer Greisin, Plin. ep.: cellulae, armer, alter Weiber, Apul. – ...
cascus , a, um (sabinisch-oskisch, viell. verwandt mit canus; vgl. Varr. LL. 7, 28), uralt, populi Latini, Enn. ans. 24 (vgl. Cic. Tusc. 1, 27. Hier. ep. 8. Serv. ...
Aelius , a, um, Name eines plebejischen röm. Geschlechts (besonders ... ... , lex Aelia (et Fufia) de comitiis, Cic. – Dav. Aeliānus , a, um, älianisch, des Älius, oratiunculae, des L ...
Cosmus , ī, m., ein berühmter Parfümeriefabrikant in Rom, Mart. 3, 55, 1. Iuven. 8, 86. – Dav. Cosmiānus , a, um, kosmianisch, ampullae, Mart. – subst., ...
Ecetra , ae, f., Hauptstadt der Volsker, wahrsch. zwischen Signia ... ... von Veliträ, Liv. 4, 61, 4 u.a. – Dav. Ecetrānus, ī, m., der Ecetraner (kollektiv), Plur. Ecetrānī ...
Cardia , ae, f. (Καρδία), ... ... Karidia, Mela 2, 2, 8 (2. § 77). – Dav. Cardiānus , aus Kardia gebürtig, der Kardianer, Eumenes, ...
1. Forulī , ōrum, m., ein Flecken im Sabinischen, ... ... Aen. 7, 714. Liv. 26, 11, 11. – Dav. Forulānus , a, um, forulanisch, von Foruli, vicani, Corp. inscr ...
excors , cordis (ex u. cor), ohne Verstand, ... ... , im Doppelsinn, herzlos und verstandlos, Cic. de div. 2, 37: anus, Cic.: hoc qui non videt, excors est, Hor.: exc. immodestia, ...
2. Canēns , entis, f. (cano), die Sängerin, eine Nymphe, Tochter des Janus u. der Venilia, Gemahlin des Pikus, Ov. met. 14, 338 u. 417.
Cluvia , ae, f., Stadt der Hirpiner in Samnium, j. Campo di Giore, Liv. 9, 31, 2. – Dav. Cluviānus , a, um, kluvianisch, von Kluvium, Liv. 9, 31 ...
anulla , ae, f. (Demin. v. 2. anus), das alte Mütterchen, Fronto ep. ad amic. 1, 15 extr. = p. 185, 2 Naber Anm. 1. Prud. perist. 6, 149.
anilla , ae, f. (Demin. v. anus, alte Frau), ein altes Mütterchen, Macr. de diff. 21. § 6 ed. Ian. Inc. gramm. de verbo § 41. p. 172 Endl.
Avella , Avellānus , s. Abella.
farnus , ī, f. ( aus fraxinus, zsgz. franus, dann farnus), die Esche, Vitr. 7, 1, 2. Pallad. 1, 9, 3.
Asiānē , - ānus , - archa , s. 1. Asia.
Aesula , Aesulānus u. Aesulum , s. Aefula.
Alīfae , Alīfānus , s. Allīfae.
arcānō , s. arcānus a. E.
Buchempfehlung
Ein lange zurückliegender Jagdunfall, zwei Brüder und eine verheiratete Frau irgendwo an der skandinavischen Nordseeküste. Aus diesen Zutaten entwirft Adolf Müllner einen Enthüllungsprozess, der ein Verbrechen aufklärt und am selben Tag sühnt. "Die Schuld", 1813 am Wiener Burgtheater uraufgeführt, war der große Durchbruch des Autors und verhalf schließlich dem ganzen Genre der Schicksalstragödie zu ungeheurer Popularität.
98 Seiten, 6.80 Euro