cōn-sīdo , sēdī, sessum, ere, sich niedersetzen, absol ... ... .: eos tres recuperatores considere iussit, Liv.: Argolicos duces mediis considere castris iussit et arbitrium litis traiecit in omnes, Ov.: c. certo anni tempore in finibus Carnutum ...
dī-mitto , mīsī, missum, ere (dis u. mitto), ... ... Curt.: victoriam, Caes.: oppugnationem, aufheben, Caes.: quaestionem, Cic.: vitam alieno arbitrio, Nep. Hann. 13, 5 (vgl. dimisitque animam nobiliore viā, ...
moderor , ātus sum, ārī (modus), ein Maßsetzen, -bestimmen ... ... suam non semper utilitate, sed cum spe tum timore, Cic.: suo, non multitudinis arbitrio cantus numerosque, Cic.: non voluptate, sed officio consilia, Cic. – γ) ...
im-mōtus , a, um (in u. moveo), ... ... .: aves, ut immotae facile pinguescant, in obscuro continentur, Sen.: sic immotum animal arbitrio medentis expositum est, Colum. – β) v. der Schlachtreihe: fert ...
im-mūnis (alte Schreibart immoenis, zB. Plaut. trin. ... ... Vell. – m. ab u. Abl., domus imm. ab omnibus arbitris, ungestört von usw., Vell.: terrarum pars immunis a periculo, Sen.: ...
sub-moveo (summoveo), mōvī, mōtum, ēre, wegschaffen, entfernen ... ... entfernen = beiseite treten lassen, abtreten lassen, arbitros (gew. summotis arbitris), Liv. u. Curt.: legatos, Liv.: recusantes nostros advocatos, Cic.: ...
cūstōdio , īvī od. iī, ītum, īre (custos), ... ... , aufheben, α) sächl. Objj.: eius (orationis) custodiendae et proferendae arbitrium tuum (est), Cic.: liber tuus a me custoditur diligentissime, Cic.: ornamenta ...
spīritus , ūs, m. (spiro), der Hauch, ... ... Lact. 4, 26, 31): ultimum spiritum trahere, Sen.: sub acerbissimi carnificis arbitrio spiritum ducere, hinschmachten, Liv.: reliquum spiritum exhaurire (v. einem Schlag ...
ob-tēstor , ātus sum, ārī, I) zum Zeugen ( ... ... obtestatur, ut suae salutis rationem habeat, Caes.: morte me ut vindices a Romanorum arbitrio, oro obtestorque, Liv.: passis manibus obtestabantur Romanos, ut sibi parcerent neu, ...
con-demno , āvī, ātum, āre (con u. damno), ... ... m. Konj., condemnatus, ut pecuniam solvat, ICt. – condemnari arbitrium pro socio, nach einem Schiedsgericht als Handelskompagnon verurteilt werden, Cic. Quinct. ...
contumāx , mācis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... quis inhumanior? quis superbior? Cic.: ebrietas contumacissimos et iugum recusantes in alienum egit arbitrium, Sen. – preces, Tac.: voces c. et inconsultae, Tac.: ille ...
lavācrum , ī, n. (lavo), das Bad, ... ... 3: avidus splendere lavacris, Claud. in Eutr. 2, 410: ex arbitrio lavacrum petere, Apul. met. 5, 2: lavacro fatigationem sui diluit, ibid ...
prō-nūntio , āvī, ātum, āre, hermelden, hersagen, ... ... Cic.: pr. de causa, Quint., de calumnia, Plin. ep.: pr. ad arbitrium alcis de reo, Sen. rhet.: pr. secundum alqm, Plin. ep., ...
multiplex , plicis, Abl. immer plicī, Genet. Plur. ... ... laetiusque quod quisque suā manu ex hoste captum domum rettulerit, quam si multiplex alterius arbitrio accipiat, Liv. 5, 20, 8. – / Compar. multiplicior, Boëth. ...
ac-commodo (ad-commodo), āvī, ātum, āre, etwas ... ... Sitte bequeme sich nach dem jedesmaligen Bedürfnisse, Tac. – ad voluntatem alcis et arbitrium et nutum totum se fingere et accommodare, Cic.: se ad rem publicam et ...
competēns , PAdi. m. Compar. (v. competo), ... ... mit Dat., personae rebus c., Apul.: sententia verecundiae maternae congrua bonique viri arbitrio competens, ICt. – m. cum u. Abl., ratio etymologiae ...
in-comprehēnsibilis , e, unerfaßbar, unergreifbar (Ggstz. comprehensibilis), ... ... vita, Sen. nat. qu. 6, 32, 11: cuius immensum et inc. arbitrium (Willkür) est, Sen. ad Helv. 10, 11.