sciēns , entis (scio), I) Partic., etwas ... ... mit Wissen (Ggstz. insciens, imprudens), verb. prudens et sciens, Cic., asyndet., prudens sciens, Ter.: a me sciente occultatur, Cic.: ut offenderet sciens neminem, Cic. – B) einer Sache ...
deciēns u. deciēs , Adv. (decem), zehnmal, I) ... ... solidum, Hor.: HS d. et octingenta, 1 800 000 Sesterze, Cic.: deciens aeris, eine Million Asse, Liv. – bis d., poet. ...
inciēns , entis (verwandt mit εγκύων, εγκυος), trächtig, pecus, Colum.: ovis, Varro: sus, Plin.: scrofa, Arnob.: pavo, Colum.: palmae incientes progeminantesque, Colum. 4, 27, 1.
īn-sciēns , entis, unwissend, I) = wider Wissen (Ggstz. sciens), insciens prosilui, Plaut.: feci insciens, Ter.: me insciente, Plaut. u. Cic.: inscientibus cunctis, Liv.: ...
conciēns , tis = inciens, schwanger, Apul. de mundo 23.
efficiēns , tis, PAdi. (v. efficio), bewirkend, res (Plur.), Cic.: causa, Entstehungsgrund, Cic.: mit folg. Genet., efficiens utilitatis, voluptatis, die Bewirkerin (v. der Tugend), Cic. u. ...
1. īnficiēns , entis (in u. facio), nichts tuend, untätig, v. Menschen, Varro LL. 6, 78: v. Bienen, Varro r. r. 3, 16, 8.
omniciēns , entis (omnis u. cieo), alles erregend, sensus, Lucr. 2, 942 Bernays (Lachmann u. Brieger omnituentes).
persciēns , entis (per u. scio), wohl (genau) kennend, m. Genet., Commodi, Lampr. Comm. 5, 2.
2. īnficiēns , entis, Partic. v. inficio, w. s.
cōnficiēns , entis, PAdi. (v. conficio), zustande bringend, bewirkend, causae, Cic. part. or. 93. – m. Genet.: haec cum corporis bona sint, eorum conficientia certe in bonis numerabis, das, was jene (körperl. Güter) ...
sufficiēns , entis, PAdi. (v. sufficio), hinreichend, hinlänglich, genügend, testes, ICt.: sufficientissima definitio, Tert.: sufficientissimus numerus, Chalcid. Tim.
circiēnsis , s. circēnsis.
prōspiciēns , entis, PAdi. (prospicio), vorsichtig bei usw., periculi, Ambros. hexaëm. 5, 8.
in-dēficiēns , entis (in u. deficio), unablässig, nicht abnehmend, Eccl.
īnsufficiēns , entis (in u. sufficio), unzureichend, unzulänglich, Tert. adv. Herm. 15.
superficiēns , entis (super u. facio), überflüssig, Ulp. dig. 39, 3, 1. § 11.
duo-dē-trīciēns (- trīciēs ), Adv. num., achtundzwanzigmal, Cic. Verr. 3, 163.
respicio , spēxī, spectum, ere (re u. specio), ... ... Cic. u.a.: ad alqm, Ter.: in alqm, Apul.: nusquam circumspiciens aut respiciens, Liv.: neque post respiciens nec ante prospiciens, Varro fr. – mit Acc., teils = sich ...
2. Salācia , ae, f., ein Munizipium der Turdetaner in ... ... Plin. 8, 191. Itin. Anton. 418, 6. – Dav. Salāciēnsis , e, salaciensisch, von od. aus Salacia, municipium, Corp. inscr. ...
Buchempfehlung
Während seine Prosa längst eigenständig ist, findet C.F. Meyers lyrisches Werk erst mit dieser späten Ausgabe zu seinem eigentümlichen Stil, der den deutschen Symbolismus einleitet.
200 Seiten, 9.80 Euro