corusco , āre (verwandt mit κορύσσω), I) mit den ... ... , apes fulgore coruscant, Verg.: optimus (smaragdus), si caerulo coruscabit, Solin.: corona aurea adamantibus coruscans, Iul. Val. – bes. v. Zucken des Blitzes ...
arvālis , e (arvum), zum Saatfelde gehörig; dah. ... ... den Iden des Mai hielten sie, das Haupt mit einem Kranze von Ähren (corona spicea) u. einer weißen Binde (vitta alba) geschmückt, capite ...
īn-super , I) Adv.: A) eig.: 1) ... ... oben darauf auf, ins. arbores trabem planam imponito, Cato: ins. coronas simae faciendae sunt, Vitr.: ins. lumbos meos insiliens, Apul. – / ...
1. oppūgno , āvī, ātum, āre (ob u. pugno ... ... Caes.: locum munitum, Caes.: decem annos urbs oppugnata est, Liv.: urbem non coronā, sed operibus, Liv.: u. (im Bilde) quae res aperte petebatur ...
spissus , a, um, dicht, dick, I) ... ... .: ut ita dicam spississimum, Sen. – m. Abl. (wodurch?), corona spissa viris, Verg.: navis iuncturis aquam excludentibus spissa, Sen. – subst., ...
Ariadna , ae, f., u. Ariadnē , ēs, f. (Ἀριάδνη), Tochter des Minos u. der Pasiphaë, half ... ... 957;ειος), ariadnëisch, tempora, Catull.: sidus, Ov.: corona, Manil.
vītulor , ārī (v. *voi = ευοι u. ... ... . 369, 14. Schol. Bern. Verg. ecl. 3, 77), is habet coronam vitulans victoriā, Enn. fr. scen. 52: in venatu vitulantes, Naev. ...
sūtilis , e (suo), zusammengenäht, -gebunden, sut. ... ... od. aus Binsen, Plin.: domus, aus Fellen zusammengenäht, Val. Flacc.: corona, gewundener, Ov.: so auch rosa, Rosenkranz, Mart.: thyrsi ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... toga convenisse Menandro (bildl.), Hor. – absol., noli mirari, si (corona) non convenit; caput enim magnum est, Cic. 2) übtr., ...
con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... der Erde u. dgl., omnia quae terra concipiat semina, Cic.: censes, ante coronam herbae exstitisse, quam conceptum esse semen? Cic.: inde occultas vires et pabula ...
con-temno , tempsī, temptum, ere (in Hdschrn. u. ... ... pinus contempserat undas, Tibull. – β) m. folg. Infin.: c. coronari, Hor.: augeri triumpho, Flor.: mori, Sen. poët.: ad illum venire, ...
circum-do , dedī, datum, are, umgeben, I) ... ... 6, 8, 9. Mützell Curt. 3, 2 [4], 2): oppidum coronā, Liv.: oppidum quinis castris, Caes.: multitudine domum alcis, Nep.: villam statione ...
praemium , iī, n. (prae u. emo), das ... ... ): si sibi praemio foret, wenn er belohnt würde, Liv.: revocavit praemia coronarum, die Belohnungen, die mit den den Siegern erteilten Kränzen verbunden waren u. ...
il-lūmino , āvī, ātum, āre (in u ... ... oft illuminatus alqā re, von etw. durchschimmert, glänzend, corona fulgentibus gemmis illuminata, Cornif. rhet.: corona (aureis ramentis) illuminata, Capit.: litterae auro inluminatae, scyphi auro inluminati, cantharum ...
Tarpēius , a, um, ein röm. Familienbeiname. Bekannt sind ... ... der kapitolin. Jupiter, Prop.: fulmina, des kapitolin. Jupiter, Iuven.: corona od. frons, Kranz, den der bekam, der in den kapitolin. ...
Agōnālia , ium u. iōrum, n., die Agonalien, ein röm. Fest, das nach der Anordnung des ... ... Mythogr. Lat. 2, 197: stadium, Serv. Verg. Aen. 5, 296: coronae, Serv. Verg. Aen. 6, 772.
con-culco , āvī, ātum, āre (con u. calco), ... ... , 33: pes conculcet ea (ova), Vulg. Iob 39, 18: pedibus conculcabitur corona, Vulg. Isai. 28, 3. – II) übtr., feindlich ...
flātilis , e (flo), I) durch Blasen erzeugt, -erregt ... ... , 47. – b) durch Blasen-, Gießen gebildet, gegossen, labor (coronae), Varro sat. Men. 307: lamminae, Arnob. 6, 16. – II ...
turrītus , a, um (turris), I) getürmt, mit Türmen ... ... getürmt, aufgetürmt, turmhoch, scopuli, Verg.: so auch von der Haartracht, corona, Lucan.: u. so caput, vertex, Eccl.
astrifer , fera, ferum (astrum u. fero), gestirnt, ... ... domus (Plur.), Boëth. cons. phil. 4. metr. 1, 8: corona, Orest. trag. 243: circuli, Iuvenc. 3, 225. Hilar. 12. ...
Buchempfehlung
Der lyrische Zyklus um den Sohn des Schlafes und seine Verwandlungskünste, die dem Menschen die Träume geben, ist eine Allegorie auf das Schaffen des Dichters.
178 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro