circum-aspicio (circumadspicio), ere, sich rings umsehen, Plin. 8, 121.
accumbitōrium , ī, n., s. accubitōrium.
circum-undique , s. circum no. I, A.
circumadsisto , s. circum-assisto .
circumscrīptio , ōnis, f. (circumscribo), die Beschreibung eines Kreises ... ... – B) ( nach circumscribo no. II, D) die Hintergehung, die ... ... Cic. Flacc. 74, adulescentium, Cic. de off. 3, 61: alqm circumscriptionis accusare, Sen. contr. exc. 6, ...
circumforāneus u. circumforānus , a, um (circum u. forum), I) am Markte befindlich, aes, (auf dem Forum von den Wechslern) geborgtes Geld = Schulden, Cic. ad Att. 2, 1, 11. – ...
circumscrīptus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... scharf begrenzt, bündig, brevis et circumscripta quaedam explicatio, Cic. de or. 1, 189: c. verborum ambitus ... ... beschränkt, in contionibus idem qui in orationibus est; pressior tamen et circumscriptior et adductior, Plin. ...
circumscrīptor , ōris, m. (circumscribo), I) der Übervorteiler, Betrüger, Gauner, Cic. Cat. 2, 7. Sen. exc. contr. 6, 3. p. 285, 4 K. Iuven. 15, 135. Ambros. ep. 32, 2. ...
circumcīdāneus , a, um (circumcido), mustum c., Most, der nachgekeltert wurde, indem man in die ... ... machte, Cato r. r. 23, 4. – Dass. mustum circumcisicium b. Varr. r. r. 1, 54, 3.
circumcīsōrium , ī, n. (circumcido), ein chirurg. Instrument, um die Tiere am Fuße zur Ader zu lassen, das Aderlaßeisen, Veget. mul. 1, 26, 2.
circumglobātus , a, um (circum u. globo), um etw. zusammengerollt, animalia circumglobata escae saepe extrahuntur, v. kleinen Insekten, Plin. 9, 154.
circumferentia , ae, f. (circumfero), der Umkreis, Apul. flor. 18. p. 28, 7 Kr. Gromat. vet. 102, 4 sqq. u. ö.: Plur., Gromat. vet. 107, 18. Mart. Cap. 8. § ...
circumlātrātor , ōris, m. (circumlatro), der Umbeller, übtr. = der Umtoser, v. Ozean, Avien. or. mar. 391 ( wo circumlătrātor gemessen ist).
circum-vectitor , ārī (circum u. vectito), reihum umherfahren, -schiffen, oppida, in die Städte, Plaut. rud. 933.
circumstrīdēns , entis (circum u. strideo od. strido), umherschwirrend, circumstridentes larvae, Amm. 14, 11, 17.
circumfluentia , ae, f. (circumfluo), der Überfluß, die reiche Fülle, divitiarum, Eccl.: corporalium bonorum, Eccl.
circum-lātrātus , ūs, m. (circumlatro), das Umbellen, Umtoben, Plur. bei Iuvenc. 4, 536.
circumgestātor , ōris, m. (circumgesto), der Herumträger, Corp. inscr. Lat. 2, 3442.
circumlātīcius , a, um (circumlatus v. circumfero), herumtragbar, carcer, Sidon. epist. 2, 2 extr.
circumductīvus , a, um (circumduco), den Umkreis bildend, Boëth. art. geom. 2. p. 423, 19 Fr.
Buchempfehlung
Die neunzehnjährige Else erfährt in den Ferien auf dem Rückweg vom Tennisplatz vom Konkurs ihres Vaters und wird von ihrer Mutter gebeten, eine große Summe Geld von einem Geschäftsfreund des Vaters zu leihen. Dieser verlangt als Gegenleistung Ungeheuerliches. Else treibt in einem inneren Monolog einer Verzweiflungstat entgegen.
54 Seiten, 4.80 Euro