2. comparātio , ōnis, f. (2. comparo), die ... ... sit tribuendum, Cic.: comparatio, uter melior uterve utilior (sit), Quint.: eorum autem ipsorum, quae honesta sunt, potest incidere saepe contentio et comparatio, de ...
crēdibilis , e, Adi. m. Compar. (credo), ... ... Infin., credibile erat neminem hoc ausum sine auctore, Plin. ep.: ita fit credibile deorum et hominum causā factum esse mundum, Cic.: credibile videbatur voluisse exire de vita ...
coniectūra , ae, f. (conicio), die Mutmaßung, Vermutung ... ... c. futuri, Ov. – m. subj. Genet., non fefellit c. eorum, qui etc., Suet. Vit. 18. – absol., coniecturam postulans, ...
conchȳlium , ī, n. (κογχύλι ... ... multo conchylio purpuram intextam auro, Sen. – b) das Purpurgewand, eorum conchylia, Iuven. 3, 81: conchylia Coa, Iuven. 8, 101. – ...
ex-candēsco , duī, ere, I) sich erhitzen, glühend ... ... ., v. Abstr., nisi irā excanduerit fortitudo, Cic. Tusc. 4, 43: deorum spreti monitus excandescunt, Val. Max. 1, 6, 11. – / ...
assentātio (adsentātio), ōnis, f. (assentor), das unablässige ... ... Cic. Clu. 36 (vgl. Plin. pan. 85, 1): inflatus assentationibus eorum, qui etc., Liv. 24, 6, 8. – II) im guten ...
documentum , ī, n. (doceo), alles, wodurch man etwas ... ... .: doc. periculi (W. vor G.), Liv.: documenta (Vorgang) deorum, Arnob.: documento esse, Liv.: alci documento esse, Caes.: documentum esse ...
2. contemptus , ūs, m. (contemno), die Geringschätzung ... ... Vict.: doloris, Quint.: mortis, Sen.: moriendi, Tac.: sui alienique, Tac.: deorum (Ggstz. cultus), Lact.: vitae contemptum prae se ferre, Sen.: offendet ...
ē-languēsco , guī, ere, erschlaffen, schlaff werden, ermatten, ... ... elanguescit (verliert sich), Gell.: cura elanguit, die Teilnahme erkaltete, Tac.: eorum vigor (Spannkraft) animi corporisque elanguescit, Gell.: elanguescit vis, Plin.: proelium ...
dēprecātio , ōnis, f. (deprecor), I) das bittende ... ... die Verwünschung, Petron. 18, 1: dirae deprecationes, Plin. 28, 19: deorum, Anrufung der Götter (bei einer Beteuerung) unter Verwünschungen, Cic. Rosc. ...
contemptio , ōnis, f. (contemno), die Geringschätzung ... ... humanarum c. ac despicientia, Cic. – c. tanta nostri, Caes.: c. deorum immortalium, Cic. – adversarios in contemptionem adducere, Cornif. rhet. u. ...
cōnsūmptio , ōnis, f. (consumo), I) das Anwenden ... ... se ipse consumptione et senio alebat sui, Cic. Tim. 18: non ad consumptionem eorum emittis manum tuam, Vulg. Iob 30, 24: percussisse Syriam usque ad consumptionem ...
exsuperāns (exuperāns), antis, PAdi. (v. exsupero), ... ... 3, 11: colore exsuperantissimo (equus), Gell. 3, 9, 8: summi exsuperantissimique deorum, Apul. de dogm. Plat. 1, 12: exsuperantissimi dei cultus, Augustin. ...
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... .: quae omnia senatus decretis comprehensa et comprobata sunt, Vell.: quae omnia una cum deorum notione comprehendimus, unter dem Begriff Gott mitbegreifen, Cic. – d) ...
cōnsultātio , ōnis, f. (2. consulto), die Begutachtung ... ... de tribus (consulibus) consultatione datā, Liv.: de pace dilata consultatio est in concilium Achaeorum, Liv.: consultatio de Macedonico bello integra ad consules... reiecta est, Liv. ...
commendātio , ōnis, f. (commendo), I) die Empfehlung ... ... od. Pronom. poss., c. nostra ceterorumque amicorum, Cic.: c. ac iudicium meorum, Cic.: commendatio mea, tua, Cic.: lebl. Subjj., oculorum ( ...
... tamquam idoneus ast., Sidon. ep. 6, 4: Stoici et eorum astipulator Antiochus, Cic. Acad. 2, 67: ast. vanae opinionis, ... ... veritatis tuae, Hier. b. Augustin. ep. 75, 6: disertissimus eorum ast. Tertullianus, Augustin. de bono viduit. 7.
cōnfīdentia , ae, f. (confidens), die Zuversicht, I) als augenblicklicher Zustand = das feste Vertrauen auf ... ... fiducia od. metus), Komik., Cic. u.a.: verb. eorum audacia atque c., Cato fr.
contrōversia , ae, f. (controversus), I) die entgegengesetzte ... ... , Cic.: diiudicare controversiam verbis, non aequitate, Cic.: dirimere controversiam, Cic.: disceptare eorum controversias, Cic.: disceptare inter se controversias iure ac iudicio aut bello, Liv.: ...
additāmentum , ī, n. (addo), die Zugabe, ... ... vitae, Sen. ep. 17, 8: v. Pers., Ligus, additamentum inimicorum meorum, Cic. Sest. 68: pauci senatorii (homines), additamenta factionis, Ps. Sall ...
Buchempfehlung
Nach zwanzig Jahren Krieg mit Sparta treten die Athenerinnen unter Frührung Lysistrates in den sexuellen Generalstreik, um ihre kriegswütigen Männer endlich zur Räson bringen. Als Lampito die Damen von Sparta zu ebensolcher Verweigerung bringen kann, geht der Plan schließlich auf.
58 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro