candefacio , fēcī, factum, ere (candeo u. facio), glänzend weiß machen, blank ... ... unā operā, era, ebur atramento candefacere postules, wäre so, als wolltst du machen Elfenbein mit Schwärze weiß ... ... 259. – Passiv candefīo , factus sum, fierī, glühend werden, glühen, Cels. ...
dē-suēfacio , fēcī, factum, ere (*desueo u. facio), entwöhnen, a) ... ... leb. Wesen, im Passiv dēsuēfīo, factus sum, fierī, entwöhnt werden, catuli desuefiunt (a ... ... r. r. 2, 9, 12: multitudo desuefacta iam a contionibus, Cic. Clu. 110. – b ...
calefactio , ōnis, f. (calefacio), die Erwärmung, a) ... ... thermarum, Hermog. dig. 50, 4, 1. § 2: synk. calfactiones, Soran. Lat. p. 60, 2. – b) die animalische ... ... Pelagon. veterin. 28. p. 95: calefactione et fotu, Chalcid. Tim. 165: Plur., ...
ex-calfacio , fēci, factum, ere, erwärmen, erhitzen, Plin. 21 ... ... Plin. 24, 42: excalef., Scrib. Larg. 158: Partiz. excalfactus, Plin. 37, 37. Hyg. fab. 197: excalefactus, Isid. 16, 4, 35 u. 16, ...
ab-olēfacio , fēcī, factum, ere (aboleo u. facio), vergehen machen, vernichten, aufheben, Tert. apol. 35 (tom. I p. 241 Oehl.) Mar. Victorin. ad Iustin. Manich. 6 (Migne 8, 1003 a ).
armifactor , ōris, m. (= armorum factor), = ὁπλοποιός, der Waffenschmied, Zeugschmied, Vict. Vit. 1, 30. Cassiod. var. 7, 18.
benefactor , ōris, m. (benefacio), der Wohltäter, Eccl.
benefactum , ī, n. (bene-facio), besser getrennt geschr., s. bene no. I (bes. Verbdgg.), 1, c, α u. δ.
calefactus (calfactus), Abl. ū, m. (calefacio), die Erwärmung, calef., Lact. de opif. dei 14, 5: calf., Plin. 29, 48.
benefactio , ōnis, f. (benefacio), das Wohltun, die Guttätigkeit, Tert. adv. Marc. 4, 12.
cinefactus , a, um (cinis u. facio; vgl. Non. 93, 33), zu Asche geworden, Lucr. 3, 904.
domefactus , a, um (domo u. facio), bezwungen, aratro domefacta tellus, Petron. 99, 3.
ante-factus , s. ante no. I, B, 2.
ad-suēfacio , ad-suēsco , s. as-suēfacio, assuesco.
fabrēfacio , fabrēfīo , s. fabrē.
domifactus , s. domefactus.
cōnsuēfacio , fēcī, facere (*consueo u. facio), Passiv cōnsuēfīo , fierī ... ... absol.: nil praetermitto: consuefacio, Ter. adelph. 414. – β) alqm m. folg. ... ... Varr. r. r. 2, 9, 13 (wo Tmesis consue quoque faciunt); 3, 9, 15: ...
ex-pavefacio , factus, ere, scheu machen, Hyg. fab. 47. – / Sen. ep. 85 lesen Fickert (§ 35) u. Haase (§ 41) expavescentia.
excalfactio , ōnis, f. (excalfacio), die Erwärmung, Erhitzung, Plur. bei Plin. 31, 105 u. Soran. fr. § 30. p. 124, 30.
adolēfactus , a, um (adoleo u. facio), in Brand gesetzt, arbores, Act. fratr. Arv. a. 224 (Corp. inscr. Lat. 6, 2107) 16.
Buchempfehlung
Karls gealterte Jugendfreundin Helene, die zwischenzeitlich steinreich verwitwet ist, schreibt ihm vom Tod des gemeinsamen Jugendfreundes Velten. Sie treffen sich und erinnern sich - auf auf Veltens Sterbebett sitzend - lange vergangener Tage.
150 Seiten, 6.80 Euro