Online-Bibliothek

1. in-dignus , a, um, unwürdig, I) ... ... . Abl.: indignum est sapientis gravitate et constantiā defendere etc., Cic.: neque quidquam fecit Datames, quod suā fide esset indignum, Nep.: etiam fortunā indignum videbatur, si ...

potestās , ātis, f. (possum), das Vermögen, ... ... – facere alci potestatem interpellandi, Macht, Erlaubnis geben, Cic.: senatus populi potestatem fecit, stellte es in die Gewalt des Volkes, Liv.: fit mihi potestas ...

sufficio , fēcī, fectum, ere (sub u. facio), I ... ... tabulae nomnia eorum capere poterant, Cic.: non sufficiebant muri, Liv.: per quadriduum Cremona suffecit, Tac.: imitatio per se ipsa non sufficit, Quint.: sed arma sumere non ...

paeniteo (poeniteo), uī, ēre (paene), I) Unlust-, ... ... Gell. – mit bl. Acc. pers., solet Dionysium, cum aliqiud furiose fecit, paenitere, Cic. – m. bl. Nom. pronom. neutr., nihil ...

in-certus , a, um, ungewiß (Ggstz. ... ... .: Alexander, incertum, quā fide culturus, si perinde cetera processissent, pacem cum Romanis fecit, Liv. 8, 17, 10: cofessus est quidem, sed incertum utrum quia ...

reliquus (relicuus), a, um (relinquo), zurückgelassen, übriggeblieben, ... ... , übrig haben, Cic.: reliquum facere, übrig lassen, quod fortuna reliqui fecit, übrig gelassen, Cic.: agros reliquos feci, habe übergangen, Cic.: ...

... Ter.: perficiam, ut etc., Cic.: tum perfecit, ut etc., Nep.: perfice, si potes (womöglich), ut etc ... ... cures, Cic. – m. folg. ne u. Konj., omnia perfecit, quae senatus salvā re publicā ne fieri possent perfecerat, Cic. Phil. ...

prōficio , fēcī, fectum, ere (pro u. facio), ... ... possim? Cornif. rhet. – m. folg. ne u. Konj., profecit poto Mithridates saepe veneno, toxica ne possent saeva nocere sibi, Mart. 5, ...

con-demno , āvī, ātum, āre (con u. damno), ... ... durchsetzen, Cn. Pisonem accusavit condemnavitque, Suet.: Fannium Caepionem reum maiestatis apud iudices fecit et condemnavit, Suet. – u. so c. alqm uno hoc crimine ...

doctrīna , ae, f. (doceo), I) die (wissenschaftliche) ... ... qua cum virtute nostri multi valuerunt, tum plus etiam doctrinā, Cic.: neque id fecit naturā solum, sed etiam doctrinā, Nep.: in quibus (libris) multa industria ...

barbaria , ae (Nbf. barbariēs , Akk. em, ... ... , sed etiam omnis barbaria commota est, Cic.: quod nulla in barbaria quisquam tyrannus fecit, Cic.: extra hanc summam (Graeci exercitus) et Macedoniae exercitus erant et confinis ...

cōnsocio , āvī, ātum, āre, vergesellschaften, sozial, ... ... Dat. ( wem? = mit wem?), soporem morti consocians defecit et mortuus est, Vulg. iudic. 4, 21. – γ) absol.: ...

manubiae , ārum, f. (manus u. habeo), I) ... ... gewöhnlich zur Errichtung eines öffentlichen Gebäudes oder Kunstwerks verwendete, porticum de manubiis Cimbricis fecit, Cic.: de manubiis duos fornices fecit, Liv. – übtr., der Raubanteil, die Beute ...

sōlācium (nicht sōlātium), iī, n. (solor), das ... ... die Zuflucht in der Not, annonae, Cic.: solacium populo campum Martium patefecit, Tac. – b) die Schadloshaltung, Entschädigung, Genugtuung, der Ersatz ...

gravidus , a, um (gravis; eig. beschwert, dah. insbes ... ... , fratris uxor, Cic.: cum Augusto gravida nupsisset, Suet.: Aeginam Aesopi filiam gravidam fecit, Hyg. fab. 52. – subst., gravida, ae, f., ...

1. augustus , a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (augeo), I) geheiligt, heilig, bes ... ... habitu, augustiorisque, Liv.: cum cetero habitu se augustiorem, tum maxime lictoribus duodecim sumptis fecit, Liv. – Dav.

1. mordicus , Adv. (mordeo; vgl. Diom. 406, ... ... m. apprehensa, Plin.: stipites a lupis revulsi m., Oros.: equus eum m. interfecit, Varro: asini m. me scindunt, Plaut. – II) übtr., ...

acroāsis , is, Akk. in, Abl. i, f. (ἀκρόασις, eig. das Anhören, ... ... acroasin facere, Vitr. 10, 16 (22), 3: Plur., plurimas acroasis fecit, Suet. gr. 2.

cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... aministrabatur, Caes.: privato consilio exercitus comparaverunt, Cic.: id suo privato, non publico fecit consilio, Nep.: non publicis magis consiliis quam privatis munire opes, Liv. – ...

cupiditās , ātis, f. (cupidus), die Begierde, ... ... das Herrschergelüst, non te propria cupiditas, sed aliena utilitas principem fecit, Plin. pan. 7, 1. – d) der Hang zu ...