Online-Bibliothek

dīligēns , entis, PAdi. m. Compar. u. Superl ... ... Dat., atque etiam Corinthios video publicis equis assignandis et alendis orborum et viduarum tributis fuisse quondam diligentes, hätten pünktlich die Einrichtung beobachtet, durch Steuern der W.u. ...

scientia , ae, f. (sciens), das Wissen, ... ... Cic.: m. de u. Abl., cuius scientiam de omnibus constat fuisse, daß er von allem Kunde gehabt, Cic. – Plur., quod ...

dē-vincio , vīnxī, vīnctum, īre, fest umwinden, umbinden, ... ... quo quisque fere studio devinctus adhaeret, Lucr.: quo studio me a prima aetate devinctum fuisse saepe audivi, Fronto. – C) moralisch verbinden, binden, verpflichten, ...

cōnūbium (connubium), ī, n. (con u. nubo), ... ... societatem conubiumque novo populo petere, Liv.: conubium finitumis negare, Liv.: mulier, cum fuisset nupta cum eo, quicum conubium non esset, Liv.: quibus conubia cum finitumis ...

simultās , ātis, f. (= similitas, wie facultas st. ... ... est, Cael. in Cic. ep. u. Liv.: numquam cum sorore fuisse in simultate, Nep.: pro re publica simultatem gerere cum alqo, M. Anton ...

balineum , zsgz. balneum , ī, n., balinea ... ... balneas publicas potissimum constituerat? Cic.: in balneas venire, Cornif. rhet.: in balneis fuisse cum filio, Cic.: in balneas ardentes conici, Aur. Vict. epit. – ...

īn-solēns , entis, Abl. gew. ente (in u ... ... Pers., in aliena re (Ggstz. in sua re egentissimus), Cic.: non fuisse insolentem in pecunia, Cic. – b) im Benehmen gegen andere, sich ...

certātio , ōnis, f. (2. certo), I) der ... ... ., der Streit, die Verhandlung, Debatte vor Gericht, non fuisse Naevio parem certationem cum Alfeno, Cic. Quinct. 68: haec est iniqua certatio ...

per-hibeo , buī, bitum, ēre (per u. habeo), ... ... Infin., qui non modo adiutores in proeliis victoriae populi Romani, sed etiam nuntii fuisse perhibentur, der Sage nach waren, Cic. Tusc. 1, 28: Romulus ...

ōrāculum , ī, n. (ōro), I) die ... ... ), das Orakel, numquam illud oraculum Delphis tam celebre et tam clarum fuisset, nisi etc., Cic.: oraculum adire, Ov.: adire Iovis Hammonis oraculum, Curt ...

per-polio , īvī, ītum, īre, I) gehörig polieren, ... ... fein ausgebildet, homo perfectus in dicendo et perpolitus, Cic.: cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, Cic.: non philosophiā solum, sed etiam litteris perpolitus, Cic ...

Lycūrgus , ī, m. (Λυκοῦργ ... ... . = strenge Tadler, Geißler lasterhafter Bürger, nosmet ipsi, qui Lycurgei a principio fuissemus, cotidie demitigamur, der ich anfangs als ein zweiter Lykurg aufgetreten wäre, ...

ostentum , ī, n. (ostendo), das Anzeichen, ... ... ostentum, Liv.: ostento terreri, Suet.: nec pro ostento ducendum, si pecudi cor defuisset, Suet. – übtr.: a) ein Wunder, Wunderding, ...

in-cautus , a, um, PAdi., I) unbehutsam, unbedachtsam ... ... ut rebus secundis avidi, ita adversis incauti, Tac.: quod ego non suspicans incautior fuissem, Cic. ep. 9, 24, 1: incautissimus, quia credulus, Sidon. ...

adiūtrīx , īcis, f. (adiutor), die Unterstützerin, ... ... fortuna adiutrix consiliorum bonorum, Cic. fr.: quae res Plancio in petitione fuisset adiutrix, Cic. – b) insbes., Benennung zweier aus Seeleuten (classiarii ...

ē-mentior , tītus sum, īrī, erlügen, erdichten, lügend ... ... Acc. u. Infin., eo me beneficio obstrictum esse ementior, Cic.: multiplices fuisse merces ementiebantur, Liv. – m. dopp. Acc. = fälschlich ausgeben ...

cordātus , a, um (cor), mit Sinn –, mit Verstand ... ... dei 1, 3. Vulg. Iob 34, 10: im Compar., non infitior fuisse illum paulo cordatiorem quam ceteros, qui etc., Lact. 3, 20, 2.: ...

1. im-mundus , a, um (in u. 1. ... ... aliquid timere, Sen. nat. qu. 5, 4, 2: liquet mihi immundissimos fuisse, Sen. ep. 86, 12: cloaca turpis immundissimo aspectu, Plin. ep. ...

optandus , a, um, PAdi. (opto), wünschenswert, ... ... m. Dat., misera quidem res, sed optanda Seleuco fuit, Iustin.: optandum sibi fuisse ait, ut etc., Iustin.: maxime fuit optandum Caecinae, ut controversiae nihil haberet ...

1. cōgnitus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... herbarum potentia, nulli quam mihi cognitius, Ov. met. 14, 15: tibi haec fuisse et esse cognitissima ait phaselus, Catull. 4, 14.