fūnālis , e (funis), zum Seile ( zur ... ... orig. 19, 4, 1 u. 20, 10, 5), funalia lucida, Hor.: praelucere funalia iussit, Flor.: funalia ordine ducta, Art Kronleuchter, Claud.: dah ... ... das Licht, tuae luculentae sapientiae funalia caliginare, Fulg. contin. Verg. p. 162 ...
prae-lūceo , lūxī, ēre, I) ... ... v. Lichte, faces praeluxere, Mart.: praelucet sebalis fax, Amm.: praelucere funalia iussit, Flor.: Duilio concessum est, ut praelucente funali a cena publice rediret, Aur. Vict.: ignis praeluceat facinori, Phaedr. – ...
fūnāle , is, n., s. fūnālis.
sinister , tra, trum, I) link, zur linken Seite ... ... pars, Caes. – Compar. sinistorior, us (Ggstz. dexterior, us), sinisterior funalis equus, Suet.: rota, Ov.: pars, Varro: dexterius et sinisterius cornu, ...
... et epulis magistratuum fides praecinunt, Cic.: praelucere funalia et praecinere sibi tibias iussit, Flor.: praecinente et praemoderante citharā gressibus ... ... ) v. Flötenbläser: pr. sacrificiis od. sacris, Liv.: praelucente funali et praecinente tibicine a cena redire, Aur. Vict. – B) ...
iugārius , a, um (iugum), zum Joche gehörig, ... ... = ζύγιος, v. Pferden, im Joche gehend (Ggstz. funalis), Hyg. fab. 183. – b) vīcus Iugārius , ein Stadtviertel ...
fūnārius , a, um, I) adi., an der Leine gehend, equus (s. fūnālis[equus] das Nähere), Isid. orig. 18, 35, 2. – II) subst., Fūnārius , iī, m., Beiname des Gratianus, Vaters des ...
crēber , bra, brum, Adi. m. Compar. u. ... ... , Curt.: cr. foramina, Loch an Loch, Val. Max.: delectari crebro funali et tibicine, an vielen Fackeln hintereinander, Cic.: creberrima grando, Liv.: ...
cēreus , a, um (cera), I) wächsern, nihil ... ... Wachskerze, die Wachsfackel, Cic. u.a. (vollst. funalis cereus, Val. Max. 3, 6, 4): solche Wachskerzen wurden an ...