ap-prehendo (ad-prehendo), prehendī, prehēnsum, ere, poet. ... ... palmam, Plin.: possessionem alcis rei, dominia rerum u. dgl., bei ICt.: homines beneficiis, Pacat. pan. – d) von physischen Übeln, jmd. überfallen ...
disiūnctus (dīiūnctus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... , quae vita maxime disiuncta a cupiditate est et cum officio coniuncta, Cic.: homines Graeci, longe a nostrorum hominum gravitate disiuncti, Cic.: nihil est ab ea ...
lūculentus , a, um (luceo, lux), I) recht hell ... ... mihi hunc diem dedistis luculentum, Plaut. – c) dem Ansehen nach, lucrum homines luculentos reddit, Plaut.: auctor (Gewährsmann), Cic. – d) dem ...
in-conditus , a, um (in u. condo), I) ... ... regellos, kunstlos, ungeschlacht, unförmlich, plump, acies, Liv.: multitudo, Vell.: homines, undisziplinierte, Tac.: ordo ramorum, Plin.: clipei, Flor.: senatorum turba, ...
dē-relinquo , līquī, lictum, ere, I) von etwas weggehen ... ... rhet.: ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelicti, Cic.: o derelictos homines ab humanitate! Cornif. rhet. – haec oppida atque oram maritimam pro derelicto ...
lītigiōsus , a, um (litigium), voller Streit, I) ... ... homo id aetatis minime litigiosus, Cic.: duae anus, quibus nihil litigiosius, Sidon.: homines pertinacissimi et litigiosissimi, Augustin.: Ggstz., hodie pacificus, crastinā die litigiosus, ...
dīmidiātus , a, um (dimidium), halbiert, halb, die Hälfte ... ... . Hildebr. Apul. met. 5, 18 extr.). – v. Pers., homines defoderunt in terram dimidiatos (bis zur Hälfte des Leibes), Cato oratt. ...
crūdēlitās , ātis, f. (crudelis), die Grausamkeit, Unbarmherzigkeit ... ... äußerste, ärgste), Liv. – importuna in me cr., Cic.: ista in nostros homines cr., Cic.: immoderata civium suorum licentia crudelitasque erga nobiles, Nep. – cr ...
angiportum , ī, n., u. (seltener) angiportus , ... ... esse dicebant, in quo etc., Cic.: frumentum vias omnes angiportusque constraverat, Cic.: homines in angiportis et plateis non possunt consistere propter vehementiam frigoris, Vitr. – / ...
effrēnātus (ecfrēnātus), a, um, Adi. m. Compar. ... ... zügellos, entfesselt, unbändig, ungezähmt, furor, cupiditas, homo, Cic.: homines effrenatae lubidinis, Sall. fr.: effrenata insolentiā multitudo, Cic.: effrenatior vox, Cic ...
imitābilis , e (imitor), I) nachahmbar, v. ... ... Plin. 37, 112. – II) zur Nachahmung geneigt, cum essent homines imitabili docilique naturā, Vitr. 2, 1, 3.
... tüchtig geübt, eingeübt, geschult, a) körperlich, mechanisch: homines exercitati in armis, Caes.: ex. in uxoribus necandis, Cic.: Germani exercitatissimi in armis, Caes.: lictores ad pulsandos verberandosque homines exercitatissimi, Cic. – subst., exercitatus et doctus, Sen. de ...
calamitōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... , zugrunde gerichtet, bodenlos unglücklich od. elend, schmerzlich betrübt, homines miseri et fortunā magis quam culpā calamitosi, Cic.: ut inopes (magis amicitiarum ...
circum-lātro , āre, jmd. umbellen, I) ... ... 14: eum circumlatrantes philosophi, Lact. 2, 8, 50: circumlatrantes et circuminsidiantes maligni homines, Augustin. in psalm. 139, 11: circumlatrantes haeretici, Augustin. ep. 65 ...
commendātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... Empfehlungsbriefe, Hieron. – II) übtr., beliebt, angenehm, ausgezeichnet, homines litterarum honore commendati, Plin.: vultus commendatior, Petr.: adiectis quae ipsum commendatiorem et ...
... c., Caes. – omnis est contentio inter homines doctos in verbi controversia posita, Cic. – alqd nullam controversiam recipit, ... ... . rhet. – tollere controversias, Cic.: torquet verbi c. iam diu Graeculos homines, Cic.: posse de controversiis colloquio transigi, Tac. – venit alqd in ...
circum-spicio , spexī, spectum, ere (circum u. specio), ... ... erwägen, -überlegen, genau (wohl) zusehen, circumspicite paulisper mentibus vestris hosce ipsos homines, Cic.: circumspicite procellas, Cic.: haec et talia circumspicienda sunt in omni officio ...
misericordia , ae, f. (misericors), I) die Barmherzigkeit ... ... misericordiā vivere, Cic. – haec magna cum misericordia fletuque pronuntiantur, Caes.: cum intellegunt homines, quantum misericordiae nobis tuae preces et tua salus allatura sit, zur Erweckung ...
additāmentum , ī, n. (addo), die Zugabe, ... ... . Pers., Ligus, additamentum inimicorum meorum, Cic. Sest. 68: pauci senatorii (homines), additamenta factionis, Ps. Sall. de rep. 2, 11, 6 ( ...
dēlectāmentum , ī, n. (delecto), die Ergötzlichkeit, ... ... philosophorum Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 131: comoedos quispiam et tragoedos liberos homines in deliciis et delectamentis habebat, Gell. 20, 4. 1.
Buchempfehlung
Der aus Troja zurückgekehrte Agamemnon wird ermordet. Seine Gattin hat ihn mit seinem Vetter betrogen. Orestes, Sohn des Agamemnon, nimmt blutige Rache an den Mördern seines Vaters. Die Orestie, die Aischylos kurz vor seinem Tod abschloss, ist die einzige vollständig erhaltene Tragödientrilogie und damit einzigartiger Beleg übergreifender dramaturgischer Einheit im griechischen Drama.
114 Seiten, 4.30 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Nach den erfolgreichen beiden ersten Bänden hat Michael Holzinger sieben weitere Meistererzählungen der Romantik zu einen dritten Band zusammengefasst.
456 Seiten, 16.80 Euro