trānscursus , ūs, m. (transcurro), I) eig.: 1) ... ... strinxit, Sen. de ben. 5, 6, 4: Plur., subiti transcursus ignium, Sen. nat. qu. 6, 3, 3. – II) bildl., ...
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »transcursus«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3181.