Online-Bibliothek

laetitia , ae, f. (laetus), I) subj. = die ... ... occupavere (erfaßten), Sall.: tantā laetitiā perfundi, quantā etc., Cic.: magna laetitia nobis est, cum (al. quod) te etc., es ist für uns eine ...

valētūdo , inis, f. (valeo), der Gesundheitszustand, ... ... .: infirmā atque aegrā valetudine usus, Cic.: coepisse adversā valetudine affici, Colum.: magnae nobis est sollicitudini valetudo tua, Cic. – quasi mala v. animi, Geisteskrankheit, ...

ac-crēsco (ad-crēsco), crēvī, crētum, ere, I) ... ... und fort wachsen, an Wachstum immer mehr zunehmen, filius accrescens, Vulg.: sed nobis iam paulatim accrescere puer et exire de gremio incipiat, Quint.: ut uruca, ...

suspicor , ātus sum, ārī ( zu suspicio, ere), I) ... ... sensum quisquam suspicari potest, Cic.: ut maius quiddam de L. Crasso, quam a nobis exprimitur, suspicentur, Cic.: licet aliquid etiam de Popilii ingenio suspicari, Cic.: ...

societās , ātis, f. (socius), I) jede Gesellschaft ... ... Cic.: venire in societatem laudum alcis, teilnehmen an usw., Cic.: nulla societas nobis cum tyrannis, et potius summa distractio est, Cic.: neque naturae societas ulla ...

per-maneo , mānsī, mānsum, ēre, fort und fort bleiben ... ... , quod fragile et caducum sit, Cic.: amicitia Masinissae bona atque honesta nobis permansit, Sall.: vox permanens, sich bis ans Ende in derselben Tonlage erhaltende ...

respecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. respicio), ... ... r. 3, 16, 30: mit folg. quod (weil), respectantibus nobis, quod candidatum nostrum venturum sciebamus, Varro r. r. 3, 17, 1 ...

īnfitiae , ārum, f. (infitior), das In-Abrede- ... ... est, Plaut.: quod nemo it infitias (als Parenthese), Nep.: amicitiam, quae nobis cum Philota fuit, non infitias eo, Curt. – β) m. folg ...

1. incestus , a, um (in u. castus), ... ... Vict.: aves, blutbefleckte, unreine, Stat.: concessa apud Iudaeos, quae nobis incesta, Tac. – subst., incestus, der Frevler ...

dē-scīsco , scīvī u. sciī, scītum, ere, ... ... eos, Liv.: numquam isti populi, nisi cum deerit, ad quem desciscant, a nobis non deficient, Liv.: desc. ab Latinis ad Romanos, Liv.: im Passiv ...

il-luviēs , ēī, f. (in u. lavo), I ... ... Beziehung, mortalium curarum ill., Mart. Cap. 8. § 812: arce a nobis omnem saeculi illuviem, Ps. Cypr. orat. 1. p. 145, 13 ...

cessātio , ōnis, f. (cesso), I) das Zögern ... ... nihil cessatione melius existimare, Cic.: cessatione torpere, Cic.: laborandum est, ne nostra nobiscum aut inter nos cessatio vituperetur, unser zurückgezogenes Leben ganz unter uns, Cic ...

in-olēsco , olēvī, olitum, ere, I) intr. in ... ... Pacat. pan. – II) tr. einpflanzen, übtr., natura induit nobis inolevitque amorem nostri et caritatem, Gell.: eiusmodi semina nostri amoris inolesti, Auson.: ...

lectulus , ī, m. (Demin. v. lectus), die ... ... b) das Speisesofa, statuite hic lectulos, Plaut.: lectulos iube sterni nobis, laß den Tisch decken, Ter.: stravit pelliculis haedinis lectulos Punicanos, Cic ...

as-sentor (ad-sentor), ātus sum, ārī (Intens. v ... ... maxime delectat, Cic. – m. allg. Obj. im Acc., ut nihil nobis assentati esse videamur, Cic.: negat quis, nego; ait, aio; postremo imperavi ...

luctātio , ōnis, f. (luctor), I) das Ringen ... ... ventorum inter ipsos luctatio, Sen. nat. qu. 7, 9, 2: una nobis et magna et praecipua cum carne luctatio est, Lact. 4, 25, 9 ...

prōpulso , āvī, ātum, āre (Intens. v. propello), ... ... Iug. 51, 1. – II) übtr.: vim, Varro fr.: bellum nobis illatum, Curt.: bellum a moenibus, Liv.: frigus, famem, Cic.: famen ...

pernocto , āvi, ātūrus, āre (pernox), I) die Nacht ... ... alqo noctem in stramentis perpetem, Plaut. – im Bilde, haec studia pernoctant nobiscum, Cic.: sapientis animus cum his habitans pernoctansque curis, Tag und Nacht mit ...

īnspecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. inspicio), auf etwas hinsehen, etwas ... ... Cic.: cotem inspectante et rege et populo novaculā esse discissam, Cic.: accĭdit inspectantibus nobis, quod dignum memoriā visum, Caes.

refercio , fersī, fertum, īre (re u. farcio), ... ... ut Crassus haec, quae coartavit et peranguste refersit in oratione sua, dilatet nobis atque explicet, Cic. de or. 1, 163.