complexio , ōnis, f. (complector), die Umschlingung, Umfassung ... ... Zusammenfassung in Worte, die Erzählung, brevis c. totius negotii, Cic. de inv. 1, 37. – c) die Umfassung mehrerer ...
conclūsio , ōnis, f. (concludo), die Verschließung ... ... Abschluß, a) übh. = das Ende, c. muneris ac negotii tui, Cic. – als rhet. t. t., der ...
Būthrōtum , ī, n., od. - tos , ī, ... ... , Cic. ad Att. 16, 16 (A), 4: Plur. subst., Būthrōtiī, ōrum, m., die Einw. von Buthrotum, die Buthrotier, Cic ...
con-quiēsco , quiēvī, quiētum, ere, der Ruhe pflegen, ... ... . de fin. 5, 55, od. neque labori se neque exercitationi neque negotiis credere, Cels. 1, 2), videmus, ut conquiescere ne infantes quidem possint, ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... m. in u. Abl. (in, bei), Romulus amorem eis et otii et pacis iniecit, in quibus facillime iustitia et fides convalescit, Cic. – ...
abundantia , ae, f. (abundo), das Ab- ... ... , abundantia et copia, Cic. – m. Abstrakten, voluptatum, Cic.: non otii abundantia (Überschwänglichkeit), sed amoris erga te, Cic.: loquendi, Wortschwall, ...
1. candidātus , a, um (candidus), weiß gekleidet, ... ... consulatus, Liv. epit. u. Suet.: c. quaesturae, Suet.: c. sacerdotii, Sen. – candidatus Caesaris, ein von C. bes. empfohlener Kandidat, ...
persecūtio , ōnis, f. (persequor), I) die Verfolgung ... ... Verfolgung der Christen, Eccl. – C) die Verfolgung, Fortsetzung, negotii, Apul. met. 10, 27. – D) der Verfolg ...
Thesprōtia , ae, f. (Θεσπρωτ ... ... um, thesprotisch, sinus, Liv.: arva, Sil. – subst., Thesprōtiī, ōrum, m., die Einw. in Thesprotia, die Thesprotier, ...
sollicitūdo , inis, f. (sollicitus), I) die physische ... ... Ggstz. ab omni molestia vacuum esse), Cic.: quicquid hoc tempore habeat sollicitudinis ac negotii, id omne a matre esse conflatum, Cic.: non haerere in animis hominum ...
sacerdōtium , iī, n. (sacerdos), das Priestertum, Priesteramt ... ... .: sacerdotium inire, Cic.: augurale sacerdotium habere, Lact.: duo sacerdotia habere, Liv.: sacerdotiis praeesse, Cic.: sacerdotio praeficere alqm, Plin.: civitatis sacerdotium gerere (bekleiden), ...
cōnsiliārius , a, um (consilium), beratend, Rat erteilend, I) adi.: c. senatus, Plaut. Epid. 159: amicus ( ... ... – m. in u. Abl., viginti sibi depoposcerat velut consiliarios in negotiis publicis, Suet. Tib. 55.
trānquillitās , ātis, f. (tranquillus), die Ruhe, ... ... der Friede, a) die polit., summa tranquillitas pacis atque otii, Cic. de lege agr. 1, 21. – b) die geistige, ...