ā-voco , āvī, ātum, āre, I) ab-, wegrufen ... ... ep.: alqm anilibus fabulis, alqm festivitate fabulae, Apul.: luctum lusibus, Sen.: se passerculis, Arnob.: canem cibo, beschwichtigen, Petr.: illic avocare, dort belustige ...
1. nōtus , a, um, PAdi. (v. nosco), ... ... (Ggstz. ignotus plerisque et obscurus, v. Pers.), Sen.: voluptas, quae passeribus est nota omnibus, a nobis intellegi non potest? Cic.: tua nobilitas hominibus ...
lepus , oris, c. (vielleicht nur eine andere Form für ... ... , Sidon. epist. 5, 7, 5. – als Liebkosungswort, meus pullus passer, mea columba, mi lepus! Plaut. Cas. 138. – II) übtr ...
1. vērno , āre (ver), Frühling machen, zur ... ... Plin.: vernat avis, beginnt wieder zu singen, Ov.: ager vernat arguto passere, ertönt von neuem, Mart. – II) übtr.: cum tibi ...
māgnus , a, um (altind. mahánt-, griech. μέγας ... ... μέγα εἰπειν, μέγα μυθεισθαι, μεγάλα λέγειν), Ov. u. Tibull.; vgl. Passerat. Prop. 2, 19, 71. Mitscherl. Hor. carm. 4, ...
cūstōs , ōdis, c. (wahrscheinl. zu ἀκούω), der ... ... II) insbes.: a) der Überwacher jmds., der Aufpasser, Aufseher, Bessus custos verius quam comes, Curt.: custos ac vindex ...
ūnicus , a, um (unus), der einzige, alleinige, ... ... übtr., einzig in seiner Art, ungemein, vorzüglich, ausgezeichnet (vgl. Passerat. Prop. 1, 2. p. 345. Heinse Ov. met. ...
clāmito , āvī, ātum, āre (Intens. v. clamo), ... ... Q. ausstoßen, Tac. ann. 2, 23. – v. Tieren, passer questu vano clamitans, Phaedr. 1, 9, 7. – v. Lebl., ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... alqo c. pedibus, Ov. – poet. m. Dat. (s. Passerat. Prop. 1, 7, 3), quid enim contendat hirundo cygnis? Lucr.: ...
cūstōdio , īvī od. iī, ītum, īre (custos), ... ... de ben. 5, 3, 2. II) insbes.: a) als Aufpasser überwachen (kontrollieren), im Auge behalten, beaufsichtigen, α) eine ...
cūriōsus , a, um, Adi. m. ... ... 3. – dah. zur Kaiserzeit, curiosum ac speculatorem ratus, für einen Aufpasser u. Späher, Suet. Aug. 27, 3: später eine bes. Klasse geheimer Aufpasser, Polizeispitzel, Angeber, Denunzianten, Cod. Theod. 12. tit. 23. ...
disertus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... disertus puer ac facetiarum, Catull. 12, 8 sq. (sehr wahrscheinl. mit Passeratius ›differtus‹ zu lesen). – subst., disertī, ōrum, m., ...
cōnsector , ātus sum, ārī (Frequ. v. consequor), ... ... Abl., largitione benevolentiam Macedonum c., Cic. – m. folg. Infin., dum passerem consectatur arripere, Apul. met. 8, 20. – So nun bes.: ...
dupondius (dupundius, dipundius), iī, m. (= duo asses pondo), ... ... asse veneunt, alibi dipondio, Ambros. in Luc. 7. § 117: nonne quinque passeres veneunt dipondio, Vulg. Luc. 12, 6: si d. tuus ageretur, ...
spectātor , ōris, m. (specto), I) der Anseher ... ... Persarum sp. ac testis, Mela. – prägn., der lästige Beobachter, Aufpasser, non spectator adnotatorque convivis imminens tuis, Plin. pan. 49, 6. ...
cōn-strepo , puī, pitum, ere, I) intr. laut ... ... . 4, 1, 4. – b) v. Tönen, gannitu constrepente lasciviunt passeres, Apul. met. 6, 6. – II) tr. laut ertönen ...
verēdārius (veraedārius), iī, m. (veredus, veraedus), der ... ... , βεραιδάριος). – scherzh. übtr., v. einem Geistlichen, der als Aufpasser der Frauen in der Stadt und in den Häusern umherrannte, Hieron. epist. ...
callistrūthia , ae, f., od. callistrūthis , thidis, f ... ... Plin. 15, 69. Col. poët. 10, 416, rein lat. ficus passeraria, Capitol. Albin. 11. § 3, jetzt in Italien digitelle gen ...
Buchempfehlung
Ein reicher Mann aus Haßlau hat sein verklausuliertes Testament mit aberwitzigen Auflagen für die Erben versehen. Mindestens eine Träne muss dem Verstorbenen nachgeweint werden, gemeinsame Wohnung soll bezogen werden und so unterschiedliche Berufe wie der des Klavierstimmers, Gärtner und Pfarrers müssen erfolgreich ausgeübt werden, bevor die Erben an den begehrten Nachlass kommen.
386 Seiten, 11.80 Euro