sortītio , ōnis, f. (sortior), das Losen, provinciarum, um die usw., Cic.: u. so regnorum, Lact.: aedilicia, um die Ädilität, Cic.: iudicum sortitio fit, Cic.: sortitione in alqm animadvertere, durch das Los, ...
exspoliātor (expoliātor), ōris, m. (exspolio), der Berauber ... ... , 7: exsp. publicus, Heges. 2, 1, 1: domorum, civitatum atque provinciarum, Salv. de gub. dei 7, 21.
dīmēnsūrātio , ōnis, f. (dis u. mensuro), die Ausmessung, Vermessung, dim. provinciarum (Titel einer Urkunde); s. Hermes 9, 182 ff.
tantus , a, um ( von tam, wie quantus ... ... von der Größe, von der Art, so klein, so gering, ceterarum provinciarum vectigalia tanta sunt, ut iis ad provincias tutandas vix contenti esse possimus, Cic ...
studium , iī, n. (studeo), der innere Trieb ... ... Lebensweise, Afran. com. fr.: m. Dat. Gerund., tenue studium probandis provinciarum ac militiae rectoribus, Aur. Vict. de Caes. 42, 23: m. ...
2. habitus , ūs, m. (habeo), das »Sich-Gehaben ... ... – dah. b) die Stimmung, = Gesinnung, provinciarum, Tac.: quis fuerit eo tempore civitatis habitus, Vell. – 2) als ...
dē-spēro , āvī, ātum, āre, keine Hoffnung haben, ... ... desperatis legibus et iudiciis, Cic.: desperato auxilio, Liv.: desperatis generi od. provinciarum rebus, Nep.: desperatis rebus, in verzweifelter Lage, Liv.: v. ...
mūtātio , ōnis, f. (muto), I) die Änderung ... ... mutationes caeli, Cic. de nat. deor. 1, 4: mutationes aëris vel provinciarum, Lust- u. Ortsveränderungen, Plin. Val. 2, 21. – II ...
exāetio , ōnis, f. (exigo), I) das Herausjagen, ... ... illicitae, Tac. – 2) die Beitreibung einer Frone usw., provinciarum (in den Pr.) exactio in exhibendis (Stellung) operariis et artificibus ...
cūnctus , a, um (zsgz. aus coniunctus, nach Fleckeisen ... ... Tac. ann. 14, 60), cuncti deorum, Catull.: cuncti hominum, Ov.: cunctae provinciarum, Plin.: cuncta scelerum suorum, Tac.: cuncta terrarum, Hor.: cuncta camporum, ...
illātio , ōnis, f. (infero), das Hineintragen, Hineinbringen ... ... 30, 14: ill. tributorum, Cod. Theod. 11, 1, 2: illationes provinciarum, Val. imp. bei Vopisc. Aurel. 9, 2. – b) ...
apprīmē , Adv. (apprimus), in erster Linie, vor allem, ... ... Verben, pilā ludere appr., Capit. Anton, phil. 4, 9: rationes omnium provinciarum appr. scire, Capit. Anton. Pius 7, 8: alci appr. obtingere, ...
auxilium , ī, n. (augeo), der Zuwachs, um etw. ... ... aux. extrinsecus assumpta, Quint.: mit subj. Genet., auxilia equitum, Caes.: provinciarum, Caes.: Graecorum, Liv.: liberorum, Quint.: mit obj. Genet., salutis ...
lavācrum , ī, n. (lavo), das Bad, ... ... 2: lavacra nobilia, Paneg. inc. Constant. 21, 3: lavacra in modum provinciarum exstructa, Amm. 16, 10, 14: lavacra constituere, condere, Aur. Vict ...
vāstitās , ātis, f. (vastus), die weite Leere, die Öde, Verödung, I) eig.: ... ... 8, 30. – 2) Plur. vastitates, die Verwüster, provinciarum vastitates, Cic. prov. cons. 13.
mercātor , ōris, m. (mercor), I) der Handelsmann ... ... signorum tabularumque pictarum, Cic. II. Verr. 1, 60: übtr., provinciarum, Cic. post red. in sen. 10.
ag-gredior (ad-gredior), gressus sum, gredī (ad u. ... ... Sall.: alqm arte (List), Liv.: alqm pecuniā, Sall.: u. provinciarum animos largitione, Tac.: alqm suis artibus, Flor.: Venerem his dictis, Verg.: ...
basilicus , a, um (βασιλικ ... ... , Plin.: argentaria, der vascularii, Inscr.: qui forum et basilicas non spoliis provinciarum, sed ornamentis amicorum... ornarent, Cic.: in honorem Plotinae basilicam apud Nemausum opere ...
labefacto , āvī, ātum, āre (Intens. v. labefacio), ... ... v. einem Mißjahr, Cic.: eum, Cic.: alcis fidem pretio, Cic.: provinciarum fidem, Tac.: alcis dignitatem, Cic.: amicitiam aut iustitiam, Cic.: orationem alcis ...
subiectio , ōnis, f. (subicio), I) das Legen ... ... . – IV) die Unterwerfung, a) die politische, subiectiones provinciarum, Oros. 3, 14, 10: forte petit subiectionem hostium suorum, die ...
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro