rēctus , a, um, PAdi. (rego), geradegerichtet, d ... ... recti, quidam resupinati, quidam etiam inclinati reddunt (urinam), Cels.: rectus insistit, rectus incedit, aufrecht, Cels. u. Capit.: ... ... ), Hor. – quotusquisque tam rectus auditor, quem etc., so ordentlicher, so gehörig-, richtig gebildeter, ...
ērēctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... a) im guten Sinne, celsus et erectus, Cic.: animus altus et erectus, Auct. b. Afr.: sublime et ... ... munter, geweckt, lebendig, mutvoll, magnus animus et erectus, Cic.: alacri animo et erecto, Cic ...
dīrēctus , a, um, PAdi. m. Compar. (v. dirigo), ... ... steil abgeschnitten, Cic. – / In Hdschrn. u. neuern Ausgg. auch derectus geschr., s. Oudend. u. Schneider Caes. b.G. 4, ...
arrēctus , a, um, PAdi. m. Compar. (v. arrigo), emporgerichtet, emporstehend, auriculae, Col. 6, 29, 2: aures, Pelag. vet. 12. p. 55: oculis est arrectis, ibid. 29. p. 99: oculos ...
dērēctus , a, um, Variante von directus, w. s.
adrēctus (arrectus), a, um, s. ar-rigo.
1. porrēctus , a, um, PAdi. (v. porrigo), I) ausgedehnt, lang, planities, Amm.: pes, der Längenfuß, Gromat. vet.: porrectā longitudine, Cael. Aur.: porrectior Ilva (Ggstz. brevior Sardinia), Sen. fr.: porrectior ...
diērēctus , a, um (dis u. erigo) = ... ... . 62), nur in der Verbindung abi dierectus od. abin hinc dierecte od. (zu einer Frau) i ... ... geh zum Henker! Plaut. – b) v. Lebl.: lien dierectus est, Plaut. Curc. ...
corrēctus , a, um, PAdi. m. Compar. (v. corrigo), gebessert, verbessert, nihil officiunt peccata vetera correcto (dem Gebesserten), Lact. 6, 24, 5. – attentior fiat correctiorque, Gell. 6, 14, 2: correctior disciplina ...
anorectus , ī, m. (ἀνόρεκτος), appetitlos, ohne Appetit, Pelag. vet. 3. p. 23 u. 8. p. 43.
1. sub-rēctus , a, um, etwas gerade, subrectior locus, Gromat. vet. 345, 21 u. 352, 16: subrectior vallis, ibid. 332, 5.
3. subrēctus , ūs, m. (subrigo), die Aufrichtung, Prisc. part. XII vers. Aen. 11, 204.
2. subrēctus (surrēctus), s. subrigo.
surrēctus , a, um, s. subrigo.
2. porrectus , a, um, s. porricio.
experrēctus , a, um, PAdi. (v. expergiscor), wach, munter, vigoris experrecti, Col. 1. praef. 12. – v. leb. Wesen, insomne et experrectum est animal canis, Sen. contr. 7 (5), 20. § 12: ...
experīscor , rīscī, Nbf. v. experior (wie aboriscor Nbf. v. aborior), Corp. inscr. Lat. 2, 2102 u. 6, 7579. Pastor Herm. 3, 16, 2 sq. Plin. Sec. medic. praef. in. p ...
apporrēctus , a, um (ad u. porrigo), daneben ausgestreckt, draco, Ov. met. 2, 561.
in-corrēctus , a, um, unverbessert, opus, Ov. trist. 3, 14, 23.
inexperrēctus , a, um (in u. expergiscor), unerweckbar, Ov. met. 12, 317.
Buchempfehlung
Als E.T.A. Hoffmann 1813 in Bamberg Arbeiten des französischen Kupferstechers Jacques Callot sieht, fühlt er sich unmittelbar hingezogen zu diesen »sonderbaren, fantastischen Blättern« und widmet ihrem Schöpfer die einleitende Hommage seiner ersten Buchveröffentlichung, mit der ihm 1814 der Durchbruch als Dichter gelingt. Enthalten sind u.a. diese Erzählungen: Ritter Gluck, Don Juan, Nachricht von den neuesten Schicksalen des Hundes Berganza, Der Magnetiseur, Der goldne Topf, Die Abenteuer der Silvester-Nacht
282 Seiten, 13.80 Euro