excūsātio , ōnis, f. (excuso), I) die Entschuldigung ... ... lassen), Cic.: habere excusationem pietatis vel necessitatis vel aetatis, Cic.: nullam excusationem imprudentiae recipere (gelten lassen), Auct. b. Alex.: excusatione amicitiae alqd tegere, ...
atrōcitās , ātis, f. (atrox), I) das Gräßliche ... ... einen drohenden Charakter, Cic.: consilium iniit nefandae atrocitatis, Suet. – Plur., crudelissimae mulieris atrocitates, Abscheulichkeiten, abscheuliche Schandtaten, Apul. met. 10, 28: ...
immānitās , ātis, f. (immanis), die Entsetzlichkeit, ... ... nec enim magnitudo (animi) ista est, sed immanitas, Sen. – Plur., crudelitas omnibus tyrannicis immanitatibus turpior, Capit. Macr. 12, 3. – b) ...
im-modicus , a, um (in u. modicus), ... ... v. Lebl.: lingua, Liv.: oratio, Plin. ep.: imperia, Liv.: licentia crudelitatis, Vell.: voluptas immoderata et immodica, Sen.: quarum (rerum) immodica cupido inter ...
dominātio , ōnis, f. (dominor), I) die Herrschaft ... ... . A) eig.: unius, Alleinherrschaft, Monarchie, Cic.: Cinnae, Cic.: crudelis, Cic.: in vos u. in vobis, Sall. fr. – ...
fīgmentum , ī, n. (fingo), I) die Bildung, das Bildnis, Bild, Abbild, die Gestalt, animalis ... ... unser Gebiet), Amm.: alqm parricidali figmento interimere, unter dem Vorwand eines geplanten Brudermordes, Spart.
fēnerātor (faenerātor), ōris, m. (fenero), der Geldverleiher ... ... Att. 6, 1, 6: avarus, Varro sat. Men. 37: violentia atque crudelitas feneratorum, Sall. Cat. 33, 1: feneratores perdiderunt tabellas, Sen. de ...
disciplīna , ae, f. (discipulus), die Schule, ... ... m. Adjj., disciplinae Graecae, nostrae, Quint.: disciplinae liberales (Dichtkunst, Beredsamkeit, Jurisprudenz), Vell.: quaedam insitiva disc., aus der Fremde eingeführte Bildung, Cic.: ...
contumēlia , ae, f. (contemno), jede jmds. sittliches Gefühl, ... ... Rom. (in einer Rede), Tac.: exsequi (bestrafen) contumelias suas nullā crudelitate, Sen.: exstingui non posse eam contumeliam, Plin. ep. – facere (alci ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... . 17. – m. in u. Akk. (gegen), ne rei crudelitas in vos convalescat, Ps. Cic. prid. quam ir. in exs. 14 ...
domesticus , a, um (domus), I) zum Hause-, zur ... ... copiae rei frumentariae, Proviant, den die Heimat darbietet, Caes.: insidiae, Cic.: crudelitas, gegen Mitbürger, Cic.: domestica peregrinaque historia, Val. Max.: testes domestici ...
monumentum (monimentum), ī, n. (moneo), alles, was an ... ... . ep. 1, 9, 15: in Mamertino solo foederato atque pacato monumentum istius crudelitatis (näml. ein Marterkreuz) constitutum est, Cic. Verr. 4, 26. ...
... nec feminae c. negotia, Suet.: probus vultus et c. prudenti viro gestus, Sen.: Compar. (in der Vergleichung, m. Ang. des Verglichenen durch Abl.), quin hāc prudentiā illa imprudentia decori publico fuerit convenientior, Vell.: quid enim his, quae suprarettuli, facto ...
... tätig, a) v. Pers.: prudentissimus quisque maxime negotiosus erat, Sall. Cat. 8, 5: negotiosi eramus ... ... Plaut. mil. 447: quid (est) clementiā remissius, quid crudelitate negotiosius? Sen. de ira 2, 13, 2: cura atque opera ...
mānsuētūdo , inis, f. (mansuetus), I) die Zahmheit ... ... efferitas, inhumanitas), a) übh.: clementia mansuetudoque imperii nostri (Ggstz. crudelitas inhumanitasque), Cic.: morum, Cic.: animorum, Cic.: in hostes, Tac. – ...
Andromacha , ae u. - chē , ēs, f. ( ... ... Pyrrhus und von ihm Mutter dreier Söhne, später aber an den Mitgefangenen Helenus, Hektors Bruder, vermählt, Verg. Aen. 3, 294 sqq. Dict. 6, 12. ...
2. conversātio , ōnis, f. (conversor), das Verkehren ... ... Genet., hominum, Vell.: amicorum, Tac.: nutricis (der Hirschkuh), Iustin.: Parthicae crudelitatis, Iustin. – m. cum u. Abl., u. m. ...
com-mone-facio , fēcī, factum, ere, mit dem Passiv ... ... 33: alqm beneficii sui, Sall. Iug. 49, 4: quin tui sceleris et crudelitatis ex illa oratione commonefiat, Cic. Verr. 5, 112: itineris tempestivae viae ...
contumēliōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... eloquentia, Quint.: contumeliosus est adversus artem orandi, Quint. – in servos superbissimi, crudelissimi, contumeliosissimi sumus, Sen. – m. in u. Abl., quam ...
exhortāmentum , ī, n. (exhortor), die Ermunterung, ... ... . – insbes. = κέλευσμα, der Takt, den der Rudermeister ( hortator, κελευστής) angibt und nach dem auf dem Schiffe gerudert wird, Non. 151, 22.
Buchempfehlung
Jean Pauls - in der ihm eigenen Metaphorik verfasste - Poetologie widmet sich unter anderem seinen zwei Kernthemen, dem literarischen Humor und der Romantheorie. Der Autor betont den propädeutischen Charakter seines Textes, in dem er schreibt: »Wollte ich denn in der Vorschule etwas anderes sein als ein ästhetischer Vorschulmeister, welcher die Kunstjünger leidlich einübt und schulet für die eigentlichen Geschmacklehrer selber?«
418 Seiten, 19.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro