cruciāmentum , ī, n. (crucio), die Marter, Qual, vidi ego multa saepe picta quae Acherunti fierent cruciamenta, Plaut. capt. ... ... interdum tormenta morborum, Cic. Phil. 11, 8: übtr., ut orbitatis cruciamenta sentiret, Arnob. 7, 43.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »cruciamentum«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1769.