summitās , ātis, f. (summus), das Oberste einer Sache, der Gipfel, die Spitze, Höhe, Tert., Amm., Pallad. u.a. (auch im Plur.). – / Plin. 37, 118 jetzt nives imitata.
prosumia , ae, f., das leichte Spähschiff, Caecil. com. 1 u. 110. Gell. 10, 25, 5. Vgl. Paul. ex Fest. 226, 4.
summiter , Adv. (summus), von oben, Marc. Emp. 21 u. 29.
summissē , s. submissē.
summitto , s. sub-mitto.
sūminātus , a, um (sumen), mit milchvollen Saugwarzen versehen, caro, ... ... den Saugwarzen, Schweineeuter (vgl. sumen), Arnob. 2, 42: subst., sūmināta, ae, f. (sc. scrofa), die säugende Sau, ...
summissim , s. submissim.
summissio , s. submissio.
sumministro , s. sub-ministro.
auris , is, f. (urspr. *ausis, vgl. ... ... Plin.: aures pendulae atque flaccentes, Lact.: aures rectae, Ggstz. aures summissae, Solin.: aures superbae, Liv.: aures asininae, Hyg.: aures aselli, Ov.: ...
ob-sto , stitī, stātūrus, āre, an od. ... ... .: si rex obstabit obviam, im Wege dastehen, Plaut. Stich. 287: summis a postibus, Stat. Theb. 4, 17: dominae niveis a vultibus, Stat ...
1. vīsio , ōnis, f. (video), das Sehen ... ... Gesicht = die Kraft zu sehen, amphitheatri moles, ad cuius summitatem aegre visio humana conscendit, Amm. – II) meton.: a) was ...
2. ēlātē , Adv. (elatus), I) erhaben, el. et ample loqui, Cic.: el. dicere (Ggstz. summisse d.), Cic. – II) stolz, übermütig, elatius ...
īrātus , a, um (ira), erzürnt, zornig ( ... ... Cic. u.a.: bos, Petron.: deo irato meo, Ter.: dis meis iratissumis, Plaut. Poen. 452: iratis dis propitiisque, Sen.: iratos deos invocare, ...
procus , ī, m. (proco), der Freier, Hor. u.a.: proci loripedes, tardissumi, Plaut.: pr. formosus, Apul.: übtr., impudentes proci, anmaßende, zudringliche Bewerber, Cic. Brut. 330. – / Genet. Plur. ...
dītiae , ārum, f. (zsgz. aus divitiae), der ... ... . Tel. Andr. 797; heaut. 194 u. 527. Lucil. 717: summis ditiis, aus einem sehr reichen Hause, Plaut. capt. 170.
... coepit et regere se et attollere, Sen. rhet.: venae nostrae modo summittunt se, modo attollunt, Cels.: periti imperitique nandi perinde attolluntur, Tac.: ... ... = steigen machen, a) extensiv, vocem (Ggstz. vocem summittere), Quint.: vox attollitur (Ggstz. descendit), ...
ac-cumbo , cubuī, cubitum, ere (ad u. *cumbo ... ... .: in via, Plaut.: in acta cum suis, Nep.: v. Schwimmenden, summis accumbet in undis, Manil. – II) insbes.: a) bei Tische ...
as-socio (ad-socio), āvī, ātum, āre, I) ... ... – II) übtr., vereinigen, verbinden mit etw. usw., summis cornua malis (Mastbäumen), Claud. b. Gild. 482: passus, mitgehen ...
sub-mitto (summitto), mīsī, missum, ere, I) ... ... 13, 2, 3. – d) nachlassen, bezähmen, inceptum frustra summitte furorem, Verg. Aen. 12, 832. – II) ... ... Suet. Ner. 28, 1: summissis qui ad poenam deposcerent, Suet. Tit. 6, 1. – V ...
Buchempfehlung
Der Held Gustav wird einer Reihe ungewöhnlicher Erziehungsmethoden ausgesetzt. Die ersten acht Jahre seines Lebens verbringt er unter der Erde in der Obhut eines herrnhutischen Erziehers. Danach verläuft er sich im Wald, wird aufgegriffen und musisch erzogen bis er schließlich im Kadettenhaus eine militärische Ausbildung erhält und an einem Fürstenhof landet.
358 Seiten, 14.80 Euro